5 الامام علي « ع » : خير الأعمال ، اعتدال الخوف و الرّجاء . [1] ( 1 ) امام على « ع » : بهترين اعمال ، اعتدال بيم و اميد است . ، يعنى : ميان خوف خود از عقوبت خدا و اميد خود به رحمت خدا حالت اعتدال پديد آورى ، از خدا به اندازه بترسى ، و به رحمت و عفو او به اندازه اميد بندى ؛ نه بيش از حد بترسى كه يأس از رحمت آورد ، و نه بيش از اندازه اميدوار گردى كه غرور و غفلت زايد .
6 الامام الصادق « ع » : كان أبي يقول : إنّه ليس من عبد مؤمن إلَّا [ و ] في قلبه نوران : نور خيفة ، و نور رجاء . لو وزن هذا لم يزد على هذا . [2] ( 2 ) امام صادق « ع » : پدرم مىگفت : هيچ بندهء مؤمنى نيست كه در دل او دو نور نباشد : يكى نور ترس ( خوف ) و ديگرى نور اميد ( رجا ) . اگر اين را وزن كنند با آن برابر است ، و اگر آن را وزن كنند با اين برابر است . 7 الامام علي « ع » : الخوف سجن النّفس عن الذّنوب ، و رادعها عن المعاصي . [3] ( 3 ) امام صادق « ع » : ترس ( از خدا ) به منزلهء زندانى كردن نفس است كه او را از گناهان باز مىدارد ، و از ارتكاب معاصى مانع مىگردد . 8 الامام علي « ع » : لا تكن ممّن يرجو الآخرة به غير عمل . [4] ( 4 ) امام على « ع » : از كسانى مباش كه بىعمل اميد به آخرت دارند . 9 الامام علي « ع » : . . فكلّ من رجا ، عرف رجاؤه في عمله ، إلَّا رجاء الله ، فإنّه

[1] « غرر الحكم » / 174 .
[2] « اصول كافى » 2 / 67 .
[3] « غرر الحكم » / 51 .
[4] « نهج البلاغه » / 1160 ؛ عبده 2 / 181 .

729