رحمت خويش ، روز قيامت با روى سياه برمىانگيزد ؛ و براى معرفى آنان مأموران رستاخيز مىگويند : اينانند كسانى كه مردمان را از رحمت خدا مأيوس كردند . 3 الامام الصادق « ع » : لا يزال المؤمن بخير و رخاء و رحمة من الله ، ما لم يستعجل فيقنط ، فيترك الدّعاء . قلت له : كيف يستعجل ؟ قال : يقول : قد دعوت منذ كذا و كذا و لا أرى الإجابة . [1] ( 1 ) امام صادق « ع » : تا زمانى كه مؤمن ، در نتيجهء شتابزدگى براى اجابت دعاى خود ، نوميد نشود و دعا را فرو نگذارد ، در خير و آسايش و رحمت خدا قرار دارد . ( راوى حديث گويد : ) به امام گفتم : چگونه شتاب مىكند ؟
گفت : مىگويد از فلان و فلان وقت پيوسته دعا كردم و اجابت نشد . 4 الامام الصادق « ع » : ، ، اليأس من روح الله عز و جل أشدّ بردا من الزّمهرير . [2] ( 2 ) امام صادق « ع » : نوميدى از رحمت خدا سردتر از زمهرير است . 5 الامام السجاد « ع » : . . لا تؤيسني من الأمل فيك ، فيغلب عليّ القنوط من رحمتك . [3] ( 3 ) امام سجاد « ع » : خداوندا ! مرا از آرزوهايى كه در تو بسته‌ام مأيوس مكن ، تا يأس از رحمت بر من چيره نشود . 6 الامام علي « ع » : كن لما لا ترجو أرجى منك لما ترجو . . [4]

[1] « بحار » 93 / 374 - از كتاب « عدة الداعى » .
[2] « امالي » صدوق / 217 .
[3] « صحيفهء سجاديه » / 348 ( دعاى 47 ) .
[4] « تحف العقول » / 148 .

723