مىدهد و عقل آن را تأييد مىكند . بنا بر اين صرف كردن وقت و عمر در كارهاى غير سودمند ، موجبى براى تلف كردن قسمتى از جوهر زندگى است . و آن پاره اى از زمان است كه مىرود و بازگشت ندارد ، و فانى مىشود و چيزى به جاى آن باقى نمىماند .
15 - پيدا كردن راه كار : آشكار است كه اگر كنندهء كار اهل آگاهى و بصيرت باشد ، در هر كار و عمل ، هدفى معلوم و مقصدى عالى خواهد داشت . نيز واضح است كه براى هر هدفى كه آدمى در راه دست - يافتن به آن مىكوشد ، راههاى شايسته و غير شايسته اى هست . پس بر آدمى لازم است كه - پيش از اقدام به عمل - راه مناسب و وسايل و افزار مخصوص و زمان شايسته براى انجام آن كار را انتخاب كند .
و از مهمترين قضايا و امور براى انجام دادن هر كار آن است كه شخص عامل در آن بينديشد ، و پايانها را در نظر بگيرد ، و متوجه باشد كه كار به كجا خواهد كشيد ، تا چنان شود كه از آغاز كار پايان آن را بداند .
نظر كردن در آينده و باريكبينى در عواقب ، آدمى را در پرداختن به كار سودمند ، و دست كشيدن از كار زيانبخش يا ناسودمند - اگر چه در عاقبت - يارى خواهد كرد .

595