9 الامام علي « ع » : . . فإنّ أجله مستور عنه ، و أمله خادع له . . [1] ( 1 ) امام على « ع » : اجل انسان از وى پوشيده است ، و آرزوى او همى در كار فريب دادن او است . 10 الامام علي « ع » : الأمل كالسّراب ، يغرّ من رآه و يخلف من رجاه . [2] ( 2 ) امام على « ع » : آرزو همچون سراب است كه بيننده را مىفريبد ، و اميد اميدوار به خويش را نوميد مىكند . 11 الامام علي « ع » : من سعى في طلب السّراب ، طال تعبه و كثر عطشه . من أمل الرّيّ من السّراب ، خاب أمله و مات بعطشه . [3] ( 3 ) امام على « ع » : هر كه در طلب سراب بكوشد ، رنجش فراوان و تشنگيش افزون مىشود . هر كه در سراب اميد بندد ، نوميد مىشود و از تشنگى مىميرد . 12 الامام علي « ع » : من غرّه السّراب ، انقطعت به الأسباب . [4] ( 4 ) امام على « ع » : هر كه سراب او را بفريبد ، دستش از رسيدن به اسباب نجات قطع مىشود . 13 الامام علي « ع » : اعلموا أنّ الأمل يسهي العقل . [5] ( 5 ) امام على « ع » : بدانيد كه آرزو و عقل را به غفلت مىاندازد .

[1] « نهج البلاغه » / 153 ؛ عبده 1 / 120 .
[2] « غرر الحكم » / 48 .
[3] « غرر الحكم » / 297 .
[4] « غرر الحكم » / 301 .
[5] « نهج البلاغه » / 208 ؛ عبده 1 / 164 .

583