( 1 ) امام كاظم « ع » : اى هشام ! مؤمن اندك سخن است و بسيار كار ، و منافق بسيار سخن و اندك كار . 12 الامام علي « ع » : . . . يصف الحقّ و يعمل به ، لا يدع للخير غاية إلَّا أمّها ، و لا مظنّة إلَّا قصدها . . [1] ( 2 ) امام على « ع » : ( مؤمن راستين با شناخت ) حق را توصيف و به آن عمل مىكند ، و هر هدف خيرى بيابد به جانب آن مىشتابد ، و به هر كار گمان خيرى برد بدان دست مىيازد . 13 الامام الصادق « ع » - قال المفضّل بن عمر : قلت لأبي عبد الله الصّادق : بم يعرف النّاجي ؟ فقال : من كان فعله لقوله موافقا فهو ناج . و من لم يكن فعله لقوله موافقا فإنّما ذلك مستودع . [2] ( 3 ) امام صادق « ع » - مفضّل بن عمر جعفى گويد : از امام جعفر صادق پرسيدم :
رستگار به چه چيز شناخته مىشود ؟ گفت : هر كه گفتارش موافق كردارش باشد رستگار است ؛ و هر كس گفتارش موافق كردار نباشد ، ايمان او عاريتى است . 14 الامام الصادق « ع » : إنّ الحسرة و النّدامة و الويل كلَّه لمن لم ينتفع بما أبصر ، و من لم يدر الأمر الذي هو عليه مقيم ، أنفع هو له أم ضرر ؟ [3] ( 4 ) امام صادق « ع » : حسرت و پشيمانى و نگونسارى براى كسى است كه از آنچه به آن بينايى دارد بهره نگيرد ؛ و نداند كه كارى كه مىكند براى او سود

[1] « نهج البلاغه » / 211 ؛ عبده 1 / 166 .
[2] « وسائل » 11 / 419 .
[3] « بحار » 69 / 218 - از كتاب « المحاسن » .

518