مظلومان مغصوب الحقوق بايستد . [1] و به عبارتى جامع : مطابقت داشتن رفتار و تصورات و روش كار او - به اندازهء ممكن - با سيرهء پيامبران و امامان ، كه نمايندگى آنان را دارد .
و اينك گروهى از اخبار رسيده از پيامبر و امامان اهل بيت را مىآوريم . اين اخبار در بيان نشانه هاى اصلى رهبرى خالصانه و مرجعيت بيدار و هشيار است ، كه رساندن امانت الهى به نسلهاى پياپى - پس از وفات پيغمبر « ص » و غيبت امام « ع » - به آن وابسته است :
حديث 1 - النبي « ص » - فيما رواه الامام امير المؤمنين ، ) * ممّا قال الله تعالى للنبيّ ليلة المعراج : يا احمد ! . . ابعد الاغنياء ، و ابعد مجلسهم عنك [2] .
( 1 ) پيامبر « ص » - به نقل امام امير المؤمنين « ع » ، از سخنانى كه خداى متعال در شب معراج به پيامبر گفت : اى احمد ! . . . توانگران را از خود دور كن . . و هيچ گاه با آنان نشست و برخاست نداشته باشد ! 2 - النبي « ص » : ثلاثة مجالستهم تميت القلب : . . و الجلوس مع الاغنياء [3] .
( 2 ) پيامبر « ص » : سه گروهند كه نشست و برخاست با آنان دل را مىميراند ( و نور ايمان و توفيق عمل را از انسان سلب مىكند ) . . ( گروه سوّم ) ، اغنيا و توانگرانند . .

[1] برخى از صاحبنظران معتقدند كه چون گرد آمدن اين ويژگيها در يك تن ناشدنى است ، بايد در مرجعيّت و زعامت - به ويژه در اين عصرهاى پرحادثه و پر مسأله و پر مشكل - به شورا گراييد . صاحبان اين نظريّه پاره اى احاديث را كه دلالت بر لزوم وحدت امام ( يا به تعبيرى « رئيس » ) در هر زمان دارد ، فقط در مورد معصوم صادق مىدانند نه جز آن - چنان كه در حديث رضوى كه خواهد آمد تصريح شده است . البتّه روشن است كه در شورا ، تعدّد افراد كافى نيست ، بلكه تعدّد قابليّتها و تخصّصها منظور است ، و همان كارساز است .
[2] « ارشاد القلوب » / 280 - 279 .
[3] « تحف العقول » / 42 .

566