( 1 ) ( آدمى ) سخنى از دهان بيرون نمىافكند ، جز اينكه نزد او نگاهبانى آماده براى نوشتن است ، 4 * ( إِنَّما تُنْذِرُ مَنِ اتَّبَعَ الذِّكْرَ وَخَشِيَ الرَّحْمنَ بِالْغَيْبِ ، فَبَشِّرْه بِمَغْفِرَةٍ وَأَجْرٍ كَرِيمٍ ) * ، [1] تو فقط كسى را بيم توانى داد كه پند مىپذيرد ، و از خداى رحمان در نهان نيز مىترسد ، پس چنين كس را به آمرزش و پاداش گرانبها مژده ده ، 5 * ( إِنْ تُبْدُوا شَيْئاً أَوْ تُخْفُوه ، فَإِنَّ الله كانَ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيماً ) * ، [2] چه ، چيزى را آشكار كنيد يا پنهان سازيد ، خدا به همه چيز دانا است ، 6 * ( إِنْ كُلُّ نَفْسٍ لَمَّا عَلَيْها حافِظٌ ) * ، [3] هيچ كسى نيست جز اينكه بر او نگاهبانى است ، حديث 1 الامام علي « ع » : عظم الخالق في أنفسهم ، فصغر ما دونه في أعينهم . . [4] ( 5 ) امام على « ع » : بزرگى آفريدگار در جان آنان ( پرهيزپيشگان ) نمودار گشت ، پس هر چيز ديگر در برابر چشمشان كوچك شد . 2 الامام علي « ع » : و أشعر قلبك الرّحمة للرّعيّة ، و المحبّة لهم ، و اللَّطف بهم .

[1] سورهء يس ( 36 ) : 11 .
[2] سورهء احزاب ( 33 ) : 54
[3] سورهء طارق ( 86 ) : 4 .
[4] « نهج البلاغه » / 612 ؛ عبده 1 / 421 - 420 .

650