« نهج البلاغه » ، به روايت عالم موثّق معتبر ، شريف ابو الحسن رضى موسوى ( درگذشتهء 406 ه . ق ) آمده است ، و ديگرى در كتاب « وسائل الشّيعه » ، به روايت عالم معتبر متأخّر ، شيخ حرّ عاملى ( درگذشتهء 1104 ه . ق ) :
از امام على « ع » :
. . . ما جاع فقير إلَّا بما منع غنيّ . [1] - هر جا نادارى گرسنه است حق او در دست توانگرى غنى است .
از امام جعفر صادق « ع » :
إنّ النّاس ما افتقروا ، و لا احتاجوا ، و لا جاعوا ، و لا عروا ، إلَّا بذنوب الأغنياء . [2] - نادارى ناداران ، نيازمندى نيازمندان ، گرسنگى گرسنگان ، و برهنگى برهنگان ، همه و همه ، به گردن دارايان و توانگران است .
آرى ، تعاليم و احاديث ائمهء طاهرين « ع » ، تفسير « قرآن كريم » ، و شرح و تبيين سنّت پيامبر اكرم « ص » است ، و در داخلهء خود نيز ، هر يك بيانگر آن ديگرى است .
اين است خطَّ هماهنگ دين خدا ، و مشعل فروغگستر حق ، و ستون همواره بر پاى فضيلت و عدل .
د - ذكر مآخذ پس از ياد كرد نكته هاى مهم گذشته ، در بارهء اعتبار محتويات كتاب ، بايد امر ديگرى را نيز در نظر داشته باشيم ، امرى كه هم در نزد اهل فن و اطلاع مطرح است ، و هم خوانندگان به آن توجه دارند ، و هم در جاى خود اهميت بسيار دارد . و آن امر ذكر مآخذ كتاب و چگونگى آنها است .
در اين مجموعه ، بجز نشاندادن جاى هر آيه ، در قرآن كريم ( نام سوره ، شمارهء آن و شمارهء آيه ) ، مأخذ هر حديث نيز به همراه آن نام برده شده است . و اين مأخذها - چنان كه ملاحظه مىكنيد - در نوع خود ، معتبر است به ويژه كه بيشتر آنها ، مستقيم و غير مستقيم ، از مصنّفات قدما ، و كتب اربعه ، و ديگر تأليفات مشايخ محدثين و قدماى

[1] « نهج البلاغه » / 1242 ، عبده 2 / 223 ، نيز « وسائل » 6 / 16 . در برخى نسخه هاى « نهج البلاغه » ، از جمله نسخهء عبده ، حديث بالا چنين ضبط شده است : « ما جاع فقير إلَّا بما متّع به غنيّ » ، يعنى : هر جا نادارى گرسنه است حق او در سر سفرهء رنگين توانگرى است
[2] « وسائل » ( كتاب الزكاة ) 6 / 4 .

30