2 * ( وَما أَرْسَلْنا مِنْ رَسُولٍ إِلَّا بِلِسانِ قَوْمِه ، لِيُبَيِّنَ لَهُمْ ) * . . [1] هيچ فرستاده اى را جز به زبان مردم خود نفرستاديم ، تا ( بتواند شريعت و حق را ) به آنان آشكار و روشن بگويد . . . 3 * ( وَلا تُجادِلُوا أَهْلَ الْكِتابِ إِلَّا بِالَّتِي هِيَ أَحْسَنُ ، إِلَّا الَّذِينَ ظَلَمُوا مِنْهُمْ ، وَقُولُوا : آمَنَّا بِالَّذِي أُنْزِلَ إِلَيْنا وَأُنْزِلَ إِلَيْكُمْ وَإِلهُنا وَإِلهُكُمْ واحِدٌ وَنَحْنُ لَه مُسْلِمُونَ ) * ، [2] با اهل كتاب مجادله مكنيد مگر به روشى كه نيكوتر است ، جز با ستمكاران ايشان ، و بگوييد : به آنچه بر ما و شما فرود آمده باور داريم ، و خداى ما و خداى شما يكى است ، و در برابر او سر تسليم فرود مىآوريم ، حديث 1 النبي « ص » : إنّا أمرنا معاشر الأنبياء أن نكلَّم النّاس به قدر عقولهم . . أمرني ربّي بمداراة النّاس ، كما أمرنا بإقامة الفرائض . [3] ( 3 ) پيامبر « ص » : ما گروه پيامبران فرمان داريم كه با مردمان به اندازهء خردهاى ايشان سخن گوييم . . . پروردگارم به من فرمان داد كه با مردمان مدارا كنم ، همان گونه كه فرمان داد تا نماز را بر پا داريم . 2 الامام الرضا « ع » - قال راوي الحديث : دخلت مع يونس بن عبد الرحمن على الرّضا « ع » ، فشكا اليه ما يلقى من أصحابه من الوقيعة ، فقال

[1] سورهء ابراهيم ( 14 ) : 4 .
[2] سورهء عنكبوت ( 29 ) : 46 .
[3] « بحار » 2 / 69 .

282