حديث 1 النبى « ص » : يا ابن مسعود ! من تعلَّم العلم يريد به الدّنيا و آثر عليه حبّ الدّنيا و زينتها ، استوجب سخط الله عليه ، و كان في الدّرك الأسفل من النّار ، مع اليهود و النّصارى ، الَّذين نبذوا كتاب الله تعالى ، قال الله تعالى :
* ( « فَلَمَّا جاءَهُمْ ما عَرَفُوا كَفَرُوا بِه فَلَعْنَةُ الله عَلَى الْكافِرِينَ ) * [1] » [2] .
( 1 ) پيامبر « ص » : اى ابن مسعود ! هر كس به جستجوى علم و دانش برآيد و هدفش دنيا باشد ، و دوستى دنيا را و آرايشهاى آن را بر ( اخلاص در طلب ) علم ترجيح نهد ، مستوجب خشم خدا مىشود ، و در پايينترين دركات آتش با جهودان و ترسايان خواهد بود ، يعنى آنان كه كتاب خداى متعال را پس پشت انداختند . خداى متعال گفت : * ( فَلَمَّا جاءَهُمْ ما عَرَفُوا كَفَرُوا بِه ، فَلَعْنَةُ الله عَلَى الْكافِرِينَ ) * چون به ايشان رسيد آنچه را مىشناختند ، به آن كافر شدند ، پس لعنت خداى بر كافران باد » . 2 الامام علي « ع » : . . ايّاكم أن تطلبوه لخصال أربع : لتباهوا به العلماء ، أو تماروا به السّفهاء ، أو تراؤا به في المجالس ، أو تصرفوا به وجوه النّاس اليكم للتّرؤّس . [3] ( 2 ) امام على « ع » : مبادا كه علم را به خاطر چهار چيز خواستار شويد : كه به وسيلهء آن در مقابل دانشمندان به خود بباليد ، يا با آن به مجادله و محاجّه با سفيهان برخيزيد ، يا در مجالس خودنمايى كنيد ، يا مردمان را براى سرورى و بزرگى متوجه خود سازيد .

[1] سورهء بقره ( 2 ) : 89 .
[2] مكارم الاخلاق / 528 .
[3] « ارشاد » مفيد / 111 .

152