3 الامام الصادق « ع » : من تعلَّم لله عزّ و جلّ ، و عمل لله ، و علَّم لله ، دعي في ملكوت السماوات عظيما ، و قيل : تعلَّم لله ، و عمل لله ، و علَّم لله . [1] ( 1 ) امام صادق « ع » : هر كه براى خداى بزرگ علم بياموزد ، و براى خدا عمل كند ، و براى خدا به آموختن علم به ديگران بپردازد ، در ملكوت آسمانها بزرگ خوانده شود . در آنجا گويند : او براى خدا آموخت ، و براى خدا عمل كرد ، و براى خدا به آموختن آن به ديگران پرداخت . 4 الامام علي « ع » : . . يتعلَّم للتّفقّه و السّداد . [2] ( 2 ) امام على « ع » : ( خداى آن مرد را بيامرزد كه ) براى دانا شدن ( در دين ) و پيدا كردن راه درست ( زندگى ) ، به آموختن علم بپردازد . ، شايد آيهء سورهء بقره و آيهء مجاهده ( سورهء عنكبوت ) - كه در آغاز فصل آورده شد - و امثال اين آيات به علم سرّ و حقايق باطنى اشاره داشته باشند ، و راه به دست آوردن آن علوم ، يعنى تقوى و رياضت . چنان كه در برخى از احاديث منقول از امام صادق « ع » نيز آمده است :
« . . . اجتهد في تعلَّم علم السّرّ ، فإنّ بركته كثيرة . . .
و من تعلَّم علم العلانية و ترك علم السّرّ ، يهلك و لا يسعد ( 3 ) در آموختن علم باطن بكوش كه بركت آن بسيار است . . . هر كس علم ظاهر را فرا بگيرد و علم باطن نياموزد ، راهى به جايى نبرد و به سعادت ( و درك حقيقت ) نرسد » .

[1] « امالى » طوسى 1 / 46 .
[2] « كافى » 8 / 172 .

153