نيمه دوم اين قرن بود [ 1859 ] كه نظريه داروين مربوط به تبدل انواع منتشر شد و ماديين آن را بهترين وسيله پيشرفت فلسفه مادى تلقى كردند .
داروين شخصا در عقايد خود مادى نبود فقط از جنبه بيولوژى [ علم الحيات ] فرضيه خويش را بيان كرد ولى ماديين عصر وى از آن نظريه بنفع فلسفه مادى استفاده نمودند .
دكتر شبلى شميل مادى معروف كه ابتداء شرح بخنر را بر نظريه داروين به عربى ترجمه كرد و بعد خود قسمتهاى مختلفى بان افزود و مجموعه اى بنام فلسفه النشوء و الارتقاء منتشر ساخت در ديباچه اين كتاب اعتراف مىكند كه داروين فقط از جنبه علمى نه فلسفى نظريه تطور را كه اختصاص بموجودات زنده دارد بيان كرد و بعد عده اى از طرفداران فلسفه مادى از قبيل هكسلى و بخنر آن را سند ماديت و فلسفه مادى قرار دادند .
در صفحه 16 همان كتاب مىگويد عجبتر اينست با آنكه داروين واضع اساسى اين مذهب است جميع نتايجى كه مىبايست بگيرد نگرفته است .
در مقاله اول شرح بخنر ترجمه عربى اين جمله را از خود داروين نقل مىكند مطابق آنچه تا كنون بر من كشف شده تمام موجودات زنده اى كه در روى زمين پيدا شده همه از يك اصل منشعب شده‌اند و اولين موجود زنده اى كه در روى زمين پديد آمده است خالق روح حيات را در او دميده است در نيمه دوم قرن نوزدهم علاوه بر جريان داروينيسم كه بازار فلسفه مادى را رونق داد جريان خاص ديگرى نيز پيدا شد كه شكل و قيافه ديگرى به ماديت داد و مكتب جديدى بوجود آورد بنام

25