إسم الكتاب : ولايت فقيه ( فارسي ) ( عدد الصفحات : 157)

( ابراهيم بن هاشم ) [1] از بزرگان ثقات ( معتمدين در نقل حديث ) است نه اين كه فقط ثقه باشد اين روايت با كمى اختلاف در مضمون به سند ديگرى نقل شده كه ضعيف است ، يعنى سند تا ابو البخترى صحيح است ولى خود ابو البخترى [2] ضعيف مىباشد . اينك آن روايت :
< فهرس الموضوعات > روايت ابو البخترى [ روايت دهم ] < / فهرس الموضوعات > روايت ابو البخترى [ روايت دهم ] عن محَمد بن يحيى ، عن أَحمد بْن محمد بن عيسى ، عن محمد بْن خالد ، عن أبى الْبخترى ، عن ابى عبد الله ( ع ) ، قال : إِنَّ الْعُلَماءَ وَرَثَةُ الاْنْبِياءَ ، وَذاكَ أَنَّ الاْنْبِياءَ لَمْ يُورِثُوا دِرْهَماً وَلا دِيناراً ؛ وَإِنّما أوْرَثُوا أحادِيثَ مِنْ احادِيثِهِمْ ، فَمَنْ أَخَذَ بِشَيْءٍ مِنْها ، فَقَدْ أَخَذَ حَظَّا وافِراً . فَانْظُروُا عِلْمَكُمْ هذا عَمَّنْ تَأْخُذُونَه . فَإِنَّ فينا ، اهْلَ الْبَيْتِ ، فى كُلِّ خَلَفٍ عُدُولًا ، يَنْفُونَ عَنْه تَحْرِيْفَ الْغالِينَ وَانْتِحالَ الْمُبْطِلينَ وَتَأْوِيْلَ الْجاهِلِينَ [3] .
امام صادق ( ع ) مىفرمايد : علما ميراثبرانند ، زيرا كه پيامبران هيچ گونه پولى به ميراث نمىگذارند بلكه احاديثى از سخنان را به ميراث مىگذارند . بنا بر اين هر كه بهره‌اى از احاديثشان برگيرد در حقيقت بهره‌اى شايان و فراوان برده باشد . پس بنگريد كه اين علمتان را از چه كسانى مىگيريد ، زيرا در ميان ما اهل بيت پيامبر ( ص ) در هر نسلى افراد عادل درستكارى هستند كه تحريف مبالغه ورزان و روش سازى نارواگران و تاويل نابخردان را از دين دور مىسازند ( يعنى ساحت دين را از تغييرات مغرضان و تعريفهاى نادانان و امثال آن پاك مىگردانند ) .
< فهرس الموضوعات > بررسى روايت < / فهرس الموضوعات > بررسى روايت مقصود ما از نقل اين روايت كه مرحوم نراقى هم به آن تمسك كرده [4] اينست كه

[1] ابراهيم بن هاشم قمى . از اصحاب امام جواد ( ع ) . از اصحاب ائمه بسيار روايت كرده است . گفته‌اند او اولين كسى بود كه احاديث كوفيان را در قشم نشر داد . كتاب نوادر و قضاياى امير المؤمنين از آثار اوست .
[2] وهب بن وهب بن كثير بن عبد اللَّه معروف به ابو البخترى ( 200 ه . ق . ) از راويان امام صادق ( ع ) و هشام بن عروه ، نزيل بغداد . در احاديث خود متهم است و علماى اهل سنت ، از جمله احمد بن حنبل ، او را جاعل و كذاب شمرده‌اند . از علماى اماميه شيخ طوسى او را عامى المذهب و ضعيف دانسته است . ابن غضائرى در بارهء وى گويد او عامى و كذاب است اما از امام صادق ( ع ) احاديثى روايت كرده كه مورد وثوق است .
[3] اصول كافى ، ج 1 ، ص 39 ، » كتاب فضل العلم « باب صفه العلم و فضله و فضل العلماء » ، حديث 2 .
[4] عوائد الايام ، ص 186 ، « فى تحديد ولاية الحاكم » ، حديث 1 .

97