انبيا نمىشود ؛ بلكه وظايفى دارد و آن وقت كار مشكل مىشود .
وَ إن الملائِكة لتَضَع اجنِحتها لطالب الْعلم رضًا به . . معنى . وضع اجنحه . نزد اهلش معلوم است [1] و اكنون جاى بحث آن نيست . اين عمل براى احترام يا خفض جناح و تواضع است .
. . وَإن يستغفر لطالب العلم من فى السماء و من فى الارض حتّى الحوتِ فى البحر . . اين جمله ، احتياج به بيان مفصلى دارد كه فعلا از بحث ما خارج است .
و فضل العالم على العابد كفضل القمر على ساير النجوم ليلة البدر . . معنى اين جمله هم معلوم است . . .
و إن العلماء ورثة الانبياءِ . . از صدر روايت تا اينجا در مقام تعريف علماء و بيان فضائل و اوصاف آنها مىباشد و يكى از فضائل آنان اين است كه ورثهء انبياء هستند . وارث انبياء بودن وقتى براى آنان فضيلت است كه مانند انبياء ولايت ( حكومت ) بر مردم داشته و واجب الاطاعه باشند .
و اما اين كه ذيل روايت دارد : . ان الانبياء لم يورثوا ديناراً و لا دِرهَماً . . معنايش اين نيست كه انبياء غير از علم و حديث هيچ ارث نمىگذارند بلكه اين جمله كنايه از اين است كه آنان با اين كه ولى امر بوده و حكومت بر مردم دارند رجال الهى هستند ، افرادى مادى نيستند تا در پى جمع آورى زخارف دنيوى باشند ، و اين كه اسلوب حكومت انبياء غير از حكومت سلطنتى و حكومتهاى متداول است كه براى متصدى خود مايهء مال اندوزى و كامرانى مىشود . وضع زندگى پيغمبر اكرم ( ص ) بسيار ساده بود . از مقام و منصب خود به نفع زندگى مادى استفاده نكردند تا چيزى از خود به جاى گذارند و آن چه را كه باقى گذاشتند علم است كه اشرف امور مىباشد ، خصوصا علمى كه از ناحيه حق تعالى باشد . و خصوص علم را كه در روايت ذكر كرده شايد به همين جهت بوده است . بنا بر اين نمىتوان گفت چون در اين روايت كه اوصاف علماء بيان شده وراثت در علم و عدم توريث مال در آن ذكر شده ظاهر است در اين معنى كه علماء منحصرا علم و حديث را ارث مىبرند .

[1] اربعين ، امام خمينى ( س ) ، ص 414 - 416 ، حديث 26 .

103