الف - زراره و محمد بن مسلم : امام صادق ( ع ) فرمود :
« خداوند ، در اموال اغنيا براى فقرا حقى معين فرموده است كه براى آنان كافى است . اگر كافى نبود خداوند آن حق را اضافه مىكرد . پس بينوايى فقيران مربوط به حكم خدايى نيست ، بلكه از اينجاست كه اغنيا آنان را از حق خود محروم كرده‌اند . اگر مردم حقوق واجب را ادا مىكردند فقيران به زندگانى در خورى مىرسيدند . » ( وسائل الشيعه ، كتاب زكات ، صفحهء 3 ، چاپ تهران ) ب - مبارك عقرقوفى : موسى بن جعفر ( ع ) فرمود :
« زكات براى زندگى كردن فقرا و بركت يافتن اموال اغنياست . » ( همان كتاب ، ص 4 ) ج - معتب : امام صادق فرمود : « زكات براى آن واجب شده است كه توانگران آزمايش شوند و بينوايان زندگى داشته باشند . اگر مردم زكات مال خود را مىپرداختند ، يك مسلمان بينوا باقى نمىماند و همهء بينوايان با همين حقى كه خداوند واجب كرده است بىنياز مىگشتند . مردم بينوا نمىشوند و نيازمند و گرسنه نمىگردند مگر به جهت تقصير اغنيا . » ( همان كتاب ، ص 4 )

81