يا سائر نجاسات عرضى با رختخواب تماس نگرفته باشد ، چه محظور شرعى دارد .
مضمون اين روايت و امثال آن ، چنان كه بعد از اين خواهيم گفت ، يك حكم اجتماعى و سياسى است كه در آن دورانها ، و همچنين در دورانهاى معاصر ، جريان داشته است و آن اينست كه مطابق آيات قرآن مجيد ، اهل كتاب و ساير گروه هاى غير مسلمان با الفت و انسى كه با مسلمانان مىگرفتند منظورشان تخريب ايدهء مسلمين بوده است لذا پيشوايان اسلام از اين گونه مؤانست و الفتها جلوگيرى مىكردند .
سه روايت ديگر هم تقريبا مطابق همين مضامين وسيلهء استدلال به نجاست اهل كتاب مىباشد .
ما مىتوانيم دو دليل در نظر بگيريم كه اين روايت را از قابليت استدلال براى نجاست اهل كتاب ساقط مىنمايد :
دليل اول - چه علتى داشته است كه در روايات مزبوره صراحتى در بارهء نجاست ذاتى اهل كتاب ديده نمىشود ؟ با اين كه مسألهء مزبوره فوق العاده با اهميت بوده است كه آيا لزوم اجتناب از اهل كتاب به جهت نجاست ذاتى آنها است يا عرضى ؟

21