1 - شيخ در تهذيب از قتيبة الاعشى نقل مىكند كه مردى از امام صادق ( ع ) پرسيد و من در آنجا بودم گفت : ما گاهى نصرانى و يهودى را با گوسفند مىفرستيم ، صدمه اى به گوسفند مىرسد و آنها آن را ذبح مىكنند آيا ذبيحهء آنان مباح است ؟ فرمود مال آن ذبيحه را در مال خود داخل مكن و از آن ذبيحه نخور زيرا مجوز ذبيحه نام خدا است و جز مسلمان كسى مورد اطمينان براى بردن نام خدا نيست .
2 - ابن وهب مىگويد : از امام صادق ( ع ) در بارهء ذبايح اهل كتاب پرسيدم ، فرمود اگر اسم خدا برده شود مانعى ندارد .
و مقصود از اهل كتاب كسانى هستند كه به دين موسى و عيسى عليهما السلام مىباشند .
حتى يك روايت در بارهء ذبيحهء مشركين نيز به همين حكم وارد شده است .
3 - حضرت باقر مىفرمايد : بخور از ذبيحهء مشرك اگر نام خدا را ببرد و تو بشنوى .
گروه چهارم رواياتى هستند كه كسى را كه ذبيحهء اهل كتاب را نخورده است تحسين مىكند مانند روايتى كه حسين بن

156