كلمهء انفاق براى كلمهء « نفق » و « أنفق » در لغت چند معنى ذكر شده است كه مىتوان گفت جامع و قدر مشترك همهء آن معانى ، صرف كردن و مستهلك نمودن مال است .
ابن منظور مىگويد : « نفق ماله و درهمه و طعامه نفقا و نفاقا و نفق ، نقص و قل ، و قيل فنى و ذهب [1] . يعنى مال او ، يا درهم يا طعامش ناقص و اندك شد .
برخى گفته‌اند يعنى : « نابود شد و از ميان رفت . » پس مادهء نفق به معناى كم شدن و از ميان رفتن است .
اگر چه با ملاحظهء ساير منابع فقهى روشن مىشود كه از كلمهء « انفاق » نابود ساختن و از بين بردن مال به طور مطلق ، منظور نيست ، بلكه حد معتدلى را بايد در نظر گرفت ، ليكن شايد بتوان استفاده كرد كه آيات انفاق ، نظرى به عدم تراكم ثروت نيز دارد ، زيرا مىگويد : از ثروت خود كم كنيد ، مالتان را تقليل دهيد و به نفع جامعه ، كه راه خداست ، انفاق كنيد و به مصرف برسانيد و بعيد نيست در حدود 73 موردى كه در قرآن مجيد اين كلمهء « انفاق » تكرار شده است براى همين

[1] لسان العرب « مادهء نفق »

52