مستمندان رسيدگى كند و آنان را در مال خود سهيم بداند .
رجوع شود به آيهء 3 از بقره و آيهء 3 از انفال .
2 - آياتى كه مىگويد : پيش از تباه شدن زندگى و از دست رفتن نيروى كار و چاره جويى ، و در گرماگرم زندگى و نيازمندى نيازمندان و در طول مدت زندگى در اين جهان بايد انفاق كرد و مستمندان را نوا داد . رجوع شود به آيهء 254 ، بقره و 31 ، ابراهيم .
3 - آياتى كه مىگويد : مجاهده در راه خدا هم با جان است و هم با مال . و بايد هر دو توأم باشد . يا اين كه مجاهدهء مالى مانند مجاهدهء جانى در اساس ايمان منظور شده است .
رجوع شود به آيهء 41 ، توبه .
4 - آياتى كه تصريح مىكند : خداوند خود خريدار جان و مال مردم با ايمان است . و به عبارت ديگر ، خداوند در برابر بهشت هم جان را قرار داده است و هم مال و انفاق را و همانطور كه مؤمن نبايد از جان خويش در راه خدا مضايقه كند ، از مال خود نيز در راه خدا و انفاق به تودهء ناتوان ، نبايد دريغ داشته باشد . رجوع شود به آيهء 111 توبه .

51