دليل سنت منابع متخذ از سنت را در بارهء قاعدهء « لا ضرر و لا ضرار » مىتوان به سه گروه تقسيم كرد :
گروه اول رواياتيست كه بطور مستقيم حكم ضررى و اضرارى را در ايدهء اسلام منفى مىسازد . و اين گروه خود بر دو نوع است :
نوع اول - رواياتيست كه بطور مستقل قاعدهء « لا ضرر و لا ضرار » را بيان نموده است . محقق نائينى دو روايت را از كتاب دعائم الاسلام قاضى نعمان مصرى نقل مىكند كه قاعدهء مزبوره بطور مستقل در آنها وارد شده است . [1] همچنين در كتاب وسائل در باب خيار غبن ، و ابن الاثير در مادهء ضرر از كتاب البهية ، و علامه در كتاب تذكره از صدوق [2] قاعدهء مزبور را بدون اين كه در ذيل داستان يا حكمى بوده باشد نقل نموده‌اند .
نوع دوم - رواياتيست كه يا در ذيل داستان سمرة بن جندب نقل شده و يا اين كه در ذيل حكمى از احكام وارد

[1] قاعدهء لا ضرر - تقريرات درس مرحوم محقق نائينى - به قلم خوانسارى .
[2] مدرك مزبور

131