گروه دوم از آيات ، ضرر و اضرار را بطور غير مستقيم ممنوع مىسازد دو آيه در قرآن مجيد ديده مىشود كه تحمل ضرر و بينوايى انسانها را اكيدا ممنوع مىسازد :
1 - * ( إِنَّ الَّذِينَ تَوَفَّاهُمُ الْمَلائِكَةُ ظالِمِي أَنْفُسِهِمْ قالُوا فِيمَ كُنْتُمْ ؟ قالُوا كُنَّا مُسْتَضْعَفِينَ فِي الأَرْضِ قالُوا أَ لَمْ تَكُنْ أَرْضُ الله واسِعَةً فَتُهاجِرُوا فِيها فَأُولئِكَ مَأْواهُمْ جَهَنَّمُ وَساءَتْ مَصِيراً ) * ( النساء ، 97 [1] . ) 2 - * ( الَّذِينَ تَتَوَفَّاهُمُ الْمَلائِكَةُ ظالِمِي أَنْفُسِهِمْ فَأَلْقَوُا السَّلَمَ ما كُنَّا نَعْمَلُ مِنْ سُوءٍ بَلى إِنَّ الله عَلِيمٌ بِما كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ ، فَادْخُلُوا أَبْوابَ جَهَنَّمَ خالِدِينَ فِيها فَلَبِئْسَ مَثْوَى الْمُتَكَبِّرِينَ ) * ( النحل ، 28 و 29 ) [2] .

[1] كسانى را كه فرشتگان در حال ورود به سراى ابديت درمىيابند و آنان در زندگى به خودشان ستم روا داشته بودند مىگويند شما در زندگانى در چه حال بوديد ؟ آنان مىگويند ما در روى زمين بينوايان بوديم . فرشتگان مىگويند : آيا زمين خداوند پهناور نبود كه مهاجرت نماييد ؟ منزلگاه اين اشخاص دوزخ است و چه سرنوشت بديست .
[2] كسانى كه ستم بر خويش را تحمل نموده‌اند هنگامى كه فرشتگان آنان را درمىيابند آنان به فرشتگان درود مىگويند و مىگويند ما هيچ گونه بدى نكرده‌ايم ( فرشتگان مىگويند ) بلى خداوند به كردار شما دانا است . از درهاى دوزخ براى هميشه وارد شويد . منزلگاه نهايى خودپرستان بسيار بد است ) . ممكن است گفته شود خودپرستى با مظلوم بودن نمىسازد مىگوييم چنان كه خود - پرستى گاهى به ستمكارى مىكشد ، و همچنين گاهى هم ستم ديده مىسازد زيرا براى « من » خويشتن شخصيت پستى اثبات كرده و در دفاع و پرستش آن شخصيت به هر گونه ستم ديدگى آماده مىشود .

126