ايمان آورده بودند و بدل مؤمن نبودند و فرمود كه آن جماعتى كه به زبان مىگويند كه ايمان آورديم و دل ايشان ايمان نياورده است و قبل از اين آية مذمّت ايشان فرموده است و قرآن مجيد مشحون است از مذمّت منافقان و از آن كه ايمان فعل قلب است و ديگر ذكر حق سبحانه و تعالى فعل قلب است چنان كه فرموده است . كه آيا چنين نيست كه بذكر حق سبحانه و تعالى قرار مىگيرد دلها ، و بهترين أذكار آنست كه نزد واجبات : خداوند خود را ياد كند و به جا آورد و نزد محرمات : ترك كند چنان كه در روايات صحيحه متواتره وارد شده است .
و ديگر بسيارى از اعمال قلب را ياد فرموده است و فرموده است كه اگر ظاهر كنيد چيزهائى را كه در نفوس شماست يا پنهان كنيد آنها را حساب مىكند حق سبحانه و تعالى شما را بر آنها و آن ريا و كبر و عجب و عداوت و بغض مؤمنان است و أمثال آن و كفر و ايمان و غير آن پس مىآمرزد هر كه را كه مىخواهد كه قابليت رحمت دارند و معذّب مىسازد هر كه را مىخواهد كه قابل رحمت نيستند .
و ديگر واجب گردانيده است بر دستها كه دراز نكنند به جانب آن چه آن را حق سبحانه و تعالى حرام گردانيده است ، و اگر دزدى كنند ببرند ، و اگر كسى را بكشند بنا حق أو را بكشند و همچنين ساير اعمال قبيحة كه دست آن را مىكند ، و امر فرموده است كه آن را به طاعت الهى بدارند چنان كه حق سبحانه و تعالى فرموده است كه اى مؤمنان چون از خواب برخيزيد يا اراده نماز كنيد پس وضو سازيد به آن كه روهاى خود را بشوييد و دستها را با مرفق بشوييد يا دستهاى تا مرفق را بشوييد و سرهاى خود را مسح كنيد و پاهاى تا كعبين را يا پاها را تا كعبين مسح كنيد چنان كه به تفصيل گذشت پس در اين

813