خواهى كرد بالخاصيه پس كسى كه رعايت اينها نكند ظاهر مىشود كه غرضش رضاى الهى نبوده است ، و على اى حال بعضي از آن چه مذكور شد تعظيم عالم است و بعضي تعظيم مجلس و بعضي هر دو از اينها نيز مستنبط مىشود أمور ديگر < صفحة فارغة > [ حق كسى كه مالك تست ] < / صفحة فارغة > ( و امّا حقّ سائسك بالملك فان تطيعه و لا تعصيه الَّا فيما يسخط الله عزّ و جلّ فانّه لا طاعة لمخلوق في معصية الخالق ) ( 1 ) و اما حق كسى كه مالك تست و تو بنده اويى پس آنست كه أطاعت كنى أو را و مخالفت نكنى أو را مگر در چيزى كه موجب سخط و عذاب الهى باشد به آن كه آقا امر كند به ترك واجبي يا فعل حرامى به درستى كه أطاعت نيست هيچ مخلوقى را در عصيان خالق أعم از آن كه آن مخلوق آقا باشد يا پدر و مادر باشند يا والى باشد از جانب معصوم چه ظاهر است كه آقاى واقعي حق سبحانه و تعالى است كه بنده را از عدم ايجاد كرده است و صد هزاران هزار هزار انعام و احسان كرده است ، و حق آقاى ظاهري را از آن جهت مقرر ساخته است كه اين آقا سبب اسلام و ايمان بنده مىشوند غالبا و چون مسلمانان كفار را أسير كردند از زنان و أطفال و غيرهما به زودى مسلمان و مؤمن مىشوند و اين حقي است كه أعظم حقوق است بنا بر اين لازمست كه بنده رعايت حق آقا بكند و ظاهر اين عبارت آنست كه اگر آقا بگويد به بنده كه ترك سنّتيها بكن و نماز نافله مكن و روزه سنّت مگير و نماز واجب را اكتفا كن به واجبات آن لازمست أطاعت ، و اگر مخالفت آقا كند بر آن اعمال ثواب نخواهد داشت بلكه مستحق عقوبت الهى خواهد شد ، و اگر بنده راغب به عبادات مستحبه باشد و آقا نهى كند و أطاعت آقا كند : در ترك آن از جهة رضاى حق سبحانه و تعالى نكرده أو را در حكم كرده انگاشته در نامه

766