سابق و موجب توفيقات ما باشد بر اعمال صالحه و ثبوت بر اعتقادات حقه ، و سبب اصلاح أمور دنيوي ما باشد كه دشمنان را از ما دفع كنى ، و بدنهاى ما را صحيح دارى و روزى را بر ما فراخ گردانى و محتاج ديگران نكرديم و حاجات ما را بر آورى . و تنوين تنكير رحمت از جهة تعظيم است كه تا شامل جميع خوبيها و جميع كمالات باشد - به درستى كه توئى كه بسيار بخشنده ، و نعمتهاى لا تحصى و لا تتناهى انعام كرده و خواهى كرد و منزه است پروردگار ما از آن كه به وعده وفا نفرمايد بلكه البتة به وعدهاى خود وفا مىكند و تا اينجا خطاب با همه أئمة معصومين است ، و در اينجا كه يا ولى الله مىگويد امامي را كه زيارة مىكند مخاطب مىسازد و ممكن است كه همه مراد باشند بر سبيل بدليت يا جنسيت و اگر بعنوان جمع بگويد بهتر است كه يا أولياء الله يعنى اى امامانى كه منصوبيد از جانب حق سبحانه و تعالى ، يا اى دوستان خدا به درستى كه در ميان من و حق سبحانه و تعالى گناهانى چند هست كه دفع آن نمىتواند كرد آنها را چيزى مگر خوشنودى شما از من تا سبب شفاعت شما شود مرا از خدا تا حق سبحانه و تعالى مرا به شما بخشد ، پس به حق آن خداوندى كه شما را امين گردانيده است بر اسرار خود ، و به حق آن خداوندى كه أمور خلق را به شما گذاشته و شما را راعى ايشان گردانيده و ايشان را رعيّت شما ، يا آن كه از شما طلبيده است كه رعايت فرمائيد أمور خلايق را از هدايت و تعليم علوم و آن چه از لوازم امامت است ، و مقرون ساخته است أطاعت شما را به أطاعت خود در آنجا كه فرموده است كه اى مؤمنان أطاعت كنيد خدا را و أطاعت كنيد رسول را صلى الله عليه و آله و أطاعت كنيد صاحبان حكم را يا صاحبان امر امامت را و أحاديث متواتره وارد است كه مراد از ايشان أئمة معصومينند چنان كه عامه بطرق متكثرة در

744