دور كند از شما اى أهل بيت رسول خدايا اى أهل اين يورت : رجس و بدى و شك و هر ناخوشى را ، و مطهّر كند شما را پاك گردانيدنى از هر ناخوشى .
و ظاهر است كه هر معصيتي رجس است خواه صغيره و خواه كبيره و همچنين هر كه داشته باشد صفتي از صفات ذميمه را يا كند فعلى از افعال قبيحة را مطهر نيست و در روايات كثيره از طريق ايشان وارد شده است كه‌ام سلمة اراده كرد كه داخل شود آن حضرت نگذاشتند و فرمودند كه عاقبت تو بخير است و ليكن اراده الهى تعلق به عصمت ايشان گرفته است ، و از عايشه نيز روايت كرده‌اند كه من خواستم كه داخل شوم حضرت منع فرمودند و اگر مراد از اراده اراده حتمي نباشد اختصاص ايشان به ادخال ، و اخراج ديگران معنى نخواهد داشت زيرا كه حق سبحانه و تعالى اراده همه خوبيها از همه كس دارد كه به اختيار خود به جا آورند و به اختيار خود ترك همه بديها بكنند پس البتة مراد اراده حتمي است كه محال است تخلف مراد از اراده چنان كه مكرر فرموده است كه چون اراده مىكند كه باش مىباشد ، پس البتة اين جماعت معصوم باشند و بقيه أئمة أهل بيت داخلند به اخبار متواتره از حضرات أهل بيت صلوات الله عليهم ، و از آيات ديگر كه مذكور خواهد شد و رحمة الله و بركاته عطفند بر السّلام اوّل چنان كه گذشت يعنى سلام الهى و رحمتهاى الهى و بركتهاى الهى بر شما باد اى أهل بيت نبوت و همچنين تا به آخر هر جمله كه مذكور است و رحمة الله و بركاته در أول آن مراد است ( السّلام على ائمّة الهدى و مصابيح الدّجى و اعلام التّقى و ذوى النّهى و أولى الحجى ، و كهف الورى و ورثة الأنبياء و المثل الاعلى و الدّعوة الحسنى و حجج الله على أهل الدّنيا و الآخرة و الأولى و رحمة ) *

685