بندگانيم ، و ما را بندگى نمىتوان كرد نه به تنهايى و نه به شركت أو پس ملائكة نيز گفتند لا إله الا الله ، و چون بزرگوارى رتبه ما را مشاهده نمودند گفتيم الله أكبر تا فرشتگان بدانند كه بزرگى مخصوص اوست و هيچ مخلوقى بزرگى نمىيابد مگر از أو ، ايشان نيز تكبير گفتند و چون مشاهده نمودند عزّت و قوت ما را گفتيم كه لا حول و لا قوّة الَّا بالله العلىّ العظيم تا آن كه فرشتگان بدانند كه حول و قوتى نيست مگر از خداوند بزرگوار عظيم الشأن .
و چون مشاهده نمودند نعمتهايى را كه حق سبحانه و تعالى انعام كرده بود بر ما و ما را واجب الاطاعه خلايق گردانيده بود گفتيم الحمد ألله تا ملائكة بدانند كه چگونه شكر الهى به جا آورند بر نعمتهاى كه حق سبحانه و تعالى انعام كرده است بر ما و اين نعمتي است كه بر عالميان انعام فرموده است پس فرشتگان به سبب ما هدايت يافتند به معرفت توحيد و تسبيح و تهليل و تحميد و تمجيد حق سبحانه و تعالى پس چون حق سبحانه و تعالى حضرت آدم را آفريد ما را در پشت حضرت آدم جا داد فرشتگان را امر فرمود كه سجده كنند حضرت آدم را از جهة تعظيم و تكريم ما و از جهة أطاعت ما چون در صلب آدم بوديم پس چگونه ما بهتر از ملائكة نباشيم و حال آن كه جميع فرشتگان سجده كردند حضرت آدم را .
و چون مرا به آسمان بردند جبرئيل اذان گفت دو دو و گفت يا محمّد پيش بايست تا ما به تو اقتدا كنيم گفتم اى جبرئيل چون تقدم كنم بر تو مىتوانم تقدّم كردن .
جبرئيل گفت بلى زيرا كه حق سبحانه و تعالى پيغمبران را مقدّم گردانيده است و تفضيل داده است بر فرشتگان و به تخصيص ترا تفضيل داده

676