إسم الكتاب : لوامع صاحبقرانى ( شرح الفقيه ) ( فارسي ) ( عدد الصفحات : 817)

ظاهري نبوت منقطع شد و بر در حجره كه حضرت أمير المؤمنين صلوات الله عليه بودند ايستاد و حمك الله يا أبا الحسن كنت اوّل القوم اسلاما ) * را گفتند تا و لا اضلَّنا بعدك ) * و همه خاموش بودند تا كلامش تمام شد و أو مىگريست و صحابه و أهل بيت همه مىگريستند از گفته أو پس ناگاه ناپديد شد دانستند كه خضر بود چنان كه ديده‌ام و از مشايخ شنيده‌ام و زيارة بسيار هست كه متضمن اين زيارة و مدح هست و ظاهر نيست كه محدثين اين زيادتى را سابقا و لاحقا افزوده‌اند به اعتبار آن كه زيادتيها نيز در روايات ديگر وارد شده است چون زيادتيها مختلف است باختلاف بسيار و ممكن است كه تاليف حضرات أئمة هدى باشد صلوات الله عليهم بعنوان مختلف ، و مزار ابن طاوس زيادتيهاى بسيار دارد و همچنين مزارات ديگر .
و ترجمه اش اينست كه سلام الهى بر تو باد يعنى از حق سبحانه و تعالى طلب مىكنم كه ترا به سلامت دارد از هر صفتي از صفات بد و از هر فعلى از افعال قبيح و از هر آفتى از آفات صوري و معنوي و به إزاء هر چه قبيح و ناخوش است از افعال و صفات و بلاها به رحمت خود از صفات حسنه و افعال جميله و رحمتهاى متواتره و فيوض قدسية و مواهب قدوسيه عطا فرمايد در دنيا و عقبى و اين معنى أصل سلامي است كه با يكديگر مىكنيم ، و نسبت به أمثال معصومين سلام الله عليهم كه كنند سلامت شرع و دين و شيعيان ايشان مراد است و نسبت به ايشان كمالى نمانده است كه حق سبحانه و تعالى احسان نكرده باشد به ايشان و ليكن از جهة ايشان طلب نمودن از جهة خود طلبيدنست زيرا كه عبادتيست كه بنده به جا مىآورد و مستحق ثواب مىشود و معنى آن را حواله به خداى تعالى مىكند أو مىداند كه چه چيز مىتوان كرد مىكند .

601