بنا بر اين است كه حضرت قتل آن حضرت را نسبت به أمت داده است با آن كه قاتل يك ملعون بود ، و بر أمتي كه از تو ميل به ديگرى كردند و ترا خوار كردند .
حمد خداوندى را سزاست كه جهنم را جاى ايشان گردانيد و بد جائى است محل ورود ايشان و بد محلَّى است جهنم از جهة آن جمعى كه در آنجا وارد خواهند شد چنان كه حق سبحانه و تعالى فرموده است كه * ( وَإِنْ مِنْكُمْ إِلَّا وارِدُها ) * الخ يعنى همه شما وارد خواهيد شد در جهنم البتة و اين واجبي است كه مقدّر شده است پس نجات خواهيم داد متقيان را ، و ايشان را بيرون خواهيم آورد و ظالمان را در آنجا خواهيم گذاشت به دو زانو در آمده ، و بد مرتبه پستى است مرتبه ايشان چنان كه حق سبحانه و تعالى فرموده است كه بتحقيق كه منافقان در درك أسفل جهنم خواهند بود .
خداوندا لعن كن قاتلان پيغمبرانت را و قاتلان أوصياء پيغمبرانت را بجميع لعنتهاى خودت ، و ايشان را در گرمى جهنم در آور يا هيمه جهنم كن ايشان را خداوندا لعن كن فلانها و فلانها و فرعونهاى بنو أمية را تا مروان حمار و بنو عباس را تا مستعصم و لات و عزّى را كه فلانه و فلانه‌اند و خصوصا فلان بزرگ و فلان بزرگ را و در تهذيب و الجبت و الطاغوت است و مذكور شد كه اينها اسماى بتان است و در زمان حضرات أئمة هدى مثل زمان حضرت امام محمد باقر تا به آخر صلوات الله عليهم نام بت و بت پرست نمانده بود و از جهة تقيه تعبير از شيخين عامه به جبت و طاغوت مىكنند ، و چون جمعى كه با أبو بكر و عمر بيعت كردند در كفر با ايشان شريك بودند أولا همه را لعنت فرمودند و از جهة زيادتى اهتمام جدا نيز لعنت فرمودند و تسميه ايشان به جبت و طاغوت ابتدأ از حضرت أمير المؤمنين صلوات ألله

590