وهب و غير اينها و همه را حمل كرده‌اند بر صورت نسيان و استحباب زيادتى به سبب كالصحيحه أبو بصير كه در آن بعنوان نسيان وارد است ، و ليكن در آن حديث واقع است كه در طواف نافله چنين مىكند و در فريضة از سر مىگيرد .
و در صحيح از أبو بصير نيز منقولست كه گفت سؤال كردم از آن حضرت صلوات الله عليه كه هر گاه شخصي طواف واجب را هشت شوط بكند حضرت فرمودند كه اعاده كند تا خوب ضبط كند و ممكن است حمل بر تخيير و بنا بر تخيير عمل به أكثر كردن أولى است بلكه واجب ( و في خبر اخر انّ الفريضة هي الطَّواف الثّاني و الرّكعتان الأوليان لطواف الفريضة ، و الرّكعتان الاخريان و الطَّواف الاوّل تطوّع ) ( 1 ) و مرويست در حديث ديگر كه عبارت فقه رضوى است و مضمون صحيحه زراره است از حضرت امام محمد باقر صلوات الله عليه ، اما فقه رضوى پيشتر از اين عبارت ذكر كرده است صلوات الله عليه كه اگر سهوى كنى و طواف واجب را هشت شوط بكنى پس زيادة كن شش شوط را و نزد مقام حضرت إبراهيم صلوات الله عليه دو ركعت نماز طواف بكن پس سعى كن ميان صفا و مروه پس به مقام إبراهيم مىآيى و در عقب مقام دو ركعت نماز طواف مىكنى ، و بدان كه فريضة طواف دويم است و دو ركعت أول از جهة طواف فريضة است و دو ركعت آخر و طواف أول تطوّع و مستحب است ، و بنا بر اين حمل مىتوان كرد صحيحه أبو بصير را بر اين معنى .
و اما صحيحه زراره چنين است كه حضرت امام محمد باقر صلوات الله عليه فرمودند كه حضرت أمير المؤمنين صلوات الله عليه طواف فريضة را هشت شوط كردند و هفت را انداختند و بنا بر يكى گذاشتند و

5