إسم الكتاب : لوامع صاحبقرانى ( شرح الفقيه ) ( فارسي ) ( عدد الصفحات : 817)

در مكة معظمه حرم حرم دارد كه چهار فرسخ از هر طرفي حرم حرم است و ليكن مجموع حرم و حرم حرم در مكة معظمه بيست فرسخ است ، در مدينه چهار فرسخ كمتر باشد و با أصل مدينه هفده فرسخ باشد بلكه ظاهر عبارت اينست و البتة مراد نيست بلكه در ميان دو سنگستان صيد كردن خوب نيست و بر تقدير حرمت صيد حرام نمىشود ، و اگر [ مگر ظ ] كوه عاير تا كوه وعير كه چهار فرسخ است درخت و گياهش را نمىبايد چيدن و بريدن چنان كه أحاديث صحيحه و كالصحيحه دلالت مىكند بر اين معنى ( و روى انّ ما بين لابتيها ما أحاطت به الحرار ) ( 1 ) و در صحيح از ابن مسكان از حسن صيقل منقولست كه حضرت امام جعفر صلوات الله عليه عليه فرمودند كه ميانه دو لابه كه مدينه و اندكى از أطراف مدينه است كه سنگستانها آن را احاطه كرده است و بحسب لغت لابه سنگستان است و دور نيست كه غرض صدوق اين باشد كه چون جانب مدينه مشرفه سنگستان است همه مراد باشد نه دو طرف و بس و چون از أطراف بهم متصل است در أحاديث متواتره بتثنيه آمده است ( و روى في خبر آخر أنّ ما بين لابتيها ما بين الصّورين إلى الثنيّة ) ( 2 ) و منقولست به همين سند حسن كه مرتبه ديگر از آن حضرت صلوات الله عليه سؤال كرد حضرت فرمودند كه ميان دو سنگستان از صورين است تا عقبه ( و الَّذى حرّمه من الشّجر ما بين ظلّ عائر إلى فيء وعير و هو الَّذى حرّم و ليس صيدها كصيد مكَّة يؤكل هذا و لا يؤكل ذاك ) ( 3 ) و در صحيح از معاوية بن عمار منقولست كه آن حضرت صلوات الله عليه فرمودند كه حضرت سيّد المرسلين صلوات الله عليه فرمودند كه مكة حرم الهى است كه حق سبحانه و تعالى اين حرمت به أو داده است از جهة

481