جزو أول حجر الأسود باشد و در أكثر مردم جزو أول انگشت مهين پاهاست و بعضي كه فربه باشند شكم ايشان مقدم است و بعضي بيني و ظاهرا در وقت فرش مسجد الحرام اين رعايت كرده‌اند كه سنگهاى مرمر را كه انداخته‌اند چنين انداخته‌اند كه خطى ظاهر است كه محاذى جزو أول حجر است پس اگر كسى انگشت پاهاى أو بر ابتداى خط باشد خوبست و در آخر طواف چون به همان جا رسد ترك كند تا زياد و كم نشود ، و عمده استدلال ايشان آنست كه أحاديث بسيار وارد شده است كه ابتدأ بحجر كند و ختم بحجر كند بلكه متواتر است از فعل نبي و أئمة هدى صلوات الله عليهم كه ابتدأ بحجر فرمودند و ختم بحجر نمودند و در وقت طواف خانه را بر دست چپ گرفتند و حديثي و قولي بر غير اين نحو وارد نشده است پس از اين دو حكم ظاهر شد كه محاذاة واجبست و ليكن احتمال هست كه واجب نباشد ابتدأ به ابتداى حجر بلكه اگر از وسط يا آخر حجر ابتدأ كند كافى باشد و شكى نيست كه بنا بر اين احتمال ابتدأ به ابتدأ نيز صحيح خواهد بود ، و اما استقبال حجر كه در بعضي از روايات واقع شده است ظاهر آن روايات استقبال از جهة دعاست پس أولى آنست كه أول استقبال كنند و دعا را بخوانند و در حالت استقبال چنان بايستند كه دوش راست أو خارج از حجر باشد و چون از دعا فارغ شود نيت كند در حالت استقبال و بعد از آن محاذاة را واقع سازد به آن كه بگردد و انگشت مهين پاها را بر آن خط گذارد و نيت كند و بگذرد و به نيت أول نيز اكتفا مىتواند كرد اگر مستحضر باشد و در نيت همين كافى است كه داند كه طواف عمره يا حج مىكند و آن كه اين حج اسلام است و حج تمتع است يا افراد و قران و للَّه مىكند و بسيار نادر است كه اينها در خاطرش نباشد و أحوط آنست كه در جميع طواف رو به كعبه نكند

400