همه بائمه معصومين رسيد صلوات الله عليهم أجمعين و يكى مخصوص واجب الوجود است كه به كسى نداده است و آن اسمى است كه اگر كسى ترا به آن اسم بخواند أجابت مىكنى و اگر ترا به آن اسم سؤال كنند عطا مىكنى يعنى اگر بر فرضى كه حق سبحانه و تعالى به كسى بدهد چنين مىشود ، يا به اين عنوان كه حضرت خوانده است كه كسى بگويد الهى به حق آن كه فلان چيزم عطا كن عطا مىكند هر چند نداند ، يا مراد هفتاد و دو اسم باشد بهر دو معنى كه صلوات فرستى بر محمد و آل محمد و فلان حاجتم را برآورى و فلان چيزم بدهى .
و چون به ركن يماني رسى كه بعد از مستجار است در هر شوطى آن را در بغل گير و ببوس و صلوات بر محمد و آل أو فرست و دعايى كه در ميان ركن يماني و حجر الأسود بايد خواند اين است كه در ميان هر دو به گويى كه پروردگار اعطا كن ما را در دنيا هر چه خوب باشد و در آخرت هر چه خوب باشد يا يك حسنه عطا كن كه مستلزم جميع باشد مثل ايمان كامل در دنيا و بهشت در آخرت .
اما آن چه بايد كرد در مستجار پس چون در شوط هفتم به مستجار رسى توقف كن از جهة دعا و آن محاذى در خانه كعبه است از پشت كعبه نزديك به ركن يماني پس دستها را پهن كن بر خانه و شكم و رو را به كعبه رسان و اين دعا را بخوان كه خدايا خانه خانه تست و اين بنده بنده تست و حال من حال بنده ايست كه مستحق دخول جهنم شده باشد و پناه به تو آورده باشد از شر آتش جهنم به فرموده تو كه فرمودهء * ( فَفِرُّوا إِلَى الله ) * يعنى بگريزيد و پناه بريد به خانه خدا از عذاب خدا خداوندا مهمان توام و تو فرموده كه مهمان را گرامى داريد و تو اولايى از ديگران به جود و كرم مهمانى مرا اين كن كه گناهان مرا

396