گرم كرده باشند و ليكن تفكيك ضمير مىشود پس حضرت أمير فرمودند كه آن حضرت سر در آن آب داشتند و از آن آب نوشيدند و مرتبه ديگر به عمره فرمودند و به أسانيد متكثرة كه چهل و چهار سند صحيح است از معاوية بن عمار منقولست از حضرت امام جعفر صادق صلوات الله عليه كه حضرت سيد الشهداء صلوات الله عليه به قصد عمره بيرون رفتند و در راه بيمار شدند و اين خبر به حضرت أمير المؤمنين صلوات الله عليه رسيد و حضرت در مدينه بودند پس چون بطلب آن حضرت بيرون رفتند و در سقيا به آن حضرت رسيدند و آن حضرت بيمار بودند فرمودند كه چه حال دارى فرمودند كه درد سر دارم حضرت شترى طلبيدند و نحر فرمودند و سرش را تراشيدند و أو را به مدينه آوردند و بعد از آن كه شفا يافتند متوجّه عمره شده به جا آوردند عرض نمودم كه در وقتي كه آن حضرت شفا يافتند حلال شد بر آن حضرت زنان فرمودند كه زنان حلال نمىشوند تا طواف و سعى واقع نشود عرض نمودم كه حضرت سيد المرسلين صلوات الله عليه كه از حديبيه برگشتند زنان بر ايشان حلال شد با آن كه طواف خانه نكرده بودند حضرت فرمودند كه هر دو مثل يكديگر نيستند حضرت سيد الأنبياء صلى الله عليه و آله مصدود بودند و حضرت سيّد الشهداء محصور بودند .
و بحسب ظاهر مخالفت هست ميان اين دو حديث صحيح ممكن است كه در دو وقت بوده باشد يا آن كه حضرت أمير بحسب ظاهر نفرموده باشند به آن كه به طي الأرض فرموده باشند و آن حضرت را برگردانيده باشند و به طي الأرض آمده باشند يا به باطن رفته باشند و أول اظهر است و احتمال اشتباه يكى از راويين نيز محتمل است و الله تعالى يعلم

332