امام جعفر صادق صلوات الله عليه فرمودند كه اگر شترت بزايد شير آن را مىتوانى دوشيد ما دام كه ضرر به ولد آن نرسد و هر دو را نحر كن عرض نمودم كه شيرش را مىتوانم خورد و بخورد ديگران دادن فرمودند بلى و فرمودند كه حضرت أمير المؤمنين صلوات الله عليه هر گاه مىديدند كه پيادگان مانده‌اند بر شتران خود سوار مىفرمودند و فرمودند كه اگر شتر باركش شخصي گم شود يا بميرد و هدى با خود داشته باشد بر شتر هدى سوار شود ، و بر تقديرى كه قال نباشد سخن حضرت امام جعفر صادق صلوات الله عليه مىتوان گرفت و بنا بر اين بدنه مفرد أنسب است با ركبها مخفّف .
و در صحيح از محمد بن مسلم منقولست كه از حضرت امام محمد باقر صلوات الله عليه سؤال كردم از شترى كه بزايد آيا شيرش را مىتواند دوشيد حضرت فرمودند كه شيرش را آن قدر به دوش كه ضرر به ولدش نرسد از كم شيرى و هر دو را با هم نحر كن عرض نمودم كه مىتواند كه شيرش را بخورد فرمودند كه بلى و به ديگران نيز مىتواند داد يعنى اگر ضرر به ولدش نرسد ( و سال يعقوب بن شعيب أبا عبد الله صلوات الله عليه عن الرّجل أيركب هديه ان احتاج اليه فقال قال رسول الله صلَّى الله عليه و إله يركبها غير مجهد و لا متعب ) ( 1 ) و به أسانيد صحيحه و حسنه منقولست از يعقوب كه گفت سؤال كردم از حضرت امام جعفر صادق صلوات الله عليه كه اگر شخصي محتاج شود به سواري هديش سوار مىتواند شد حضرت فرمودند كه حضرت سيد المرسلين صلى الله عليه و آله فرمودند كه سوار مىتواند شد به شرطى كه شتر را با به مشقت و تعب نيندازد

304