إسم الكتاب : لوامع صاحبقرانى ( شرح الفقيه ) ( فارسي ) ( عدد الصفحات : 817)

به هيجده سند صحيح منقولست از عمران حلبى كه حضرت امام جعفر صادق صلوات الله عليه فرمودند كه هر گاه شخصي هدى بخرد و نداند كه آن معيوبست تا آن كه زر بها را بدهد و بعد از آن عيب را ببيند صحيح است .
و در حسن كالصحيح از معاوية بن عمار منقولست از آن حضرت صلوات الله عليه از شخصي كه هدى بخرد و معيوب باشد به آن كه يك چشم باشد يا عيب ديگر داشته باشد حضرت فرمودند كه اگر زر را داده است از أو مجزيست و اگر زر نداده است پس دهد و بي عيب بخرد . و اين دو حديث محمولست بر آن كه همين زر داده باشد و پس نتواند دادن چنان كه مشاهد است از أحوال أهل به دو و شك اگر داشته باشد بدل بخرد و أول را قرباني كند ، و دويم را هدى كند أحوط و أولى است و الله تعالى يعلم ( و سئل أبو جعفر صلوات الله عليه عن هرمة سقطت ثناياها هل تجزى في الاضحيّة فقال لا باس ان يضحّى بها ) ( 1 ) و روايت كرده است كلينى در صحيح عالي السّند از عيص از حضرت امام جعفر صادق صلوات الله عليه و ظاهرا از نساخ شده باشد أبو جعفر بدل از عبد الله صلوات الله عليهما در پيرى كه دندانهايش افتاده باشد حضرت فرمودند كه باكى نيست كه آن را در قرباني بكشد و ممكن است كه حديث ديگر باشد و اگر حديث ديگر باشد بهتر است كه دو حديث باشد از دو معصوم قوتش بيشتر مىشود و ظاهر مىشود كه امر قرباني سهل است چون مستحب است و در آن مسامحه بسيار شده است ، و در روايات صحيحه و در هدى واجب مسامحه نفرموده‌اند در آنجا مىبايد نهايت اهتمام داشته باشد كه معيوب و پير و لاغر نباشد < صفحة فارغة > [ قرباني براي جنين ] < / صفحة فارغة > ( و قال علىّ صلوات الله عليه لا يضحّى عمّن في البطن )

281