( و لا باس بإخراج الجلد و السّنام من الحرم و لا يجوز اخراج اللَّحم منه ) ( 1 ) و باكى نيست كه بيرون برند پوست ذبيحه را و كوهان أو را از حرم و ليكن گوشت را از حرم بيرون نمىتوان برد . و بر اين مضمون أحاديث صحيحه و كالصحيحه وارد است و در سابق گفت از منى بيرون مىتوان برد ، و در اينجا از حرم منافاتى نيست ميان اين دو قول < صفحة فارغة > [ گوشت كفاره را نمىتوان خورد ] < / صفحة فارغة > ( و سئل الصّادق صلوات الله عليه عن فداء الصّيد يأكل صاحبه من لحمه فقال يأكل من اضحيّته و يتصدّق بالفداء ) ( 2 ) كلينى در حسن كالصحيح روايت كرده است از حلبى كه گفت سؤال كردم از آن حضرت صلوات الله عليه از فدا و كفاره صيد احرام يا حرم آيا آن كه كفاره مىدهد مىتواند خورد از گوشت فدا حضرت فرمودند كه گوشت قرباني را مىتواند خورد و گوشت فدا را تصدّق مىكند . دغدغه نيست در آن كه گوشت قرباني و هدى را مىتواند خورد بلكه در قرباني مستحب است خوردن و در هدى خلافست در وجوب و استحباب و اما گوشت حيواناتى كه به كفاره كشته باشند يا نذر و عهد و يمين كرده باشد كه بكشد نمىتواند خورد و در صحيحه علي بن جعفر و كالصحيحه كاهلي وارد است كه مىتوان خورد محمول است بر ضرورت چنان كه در اضطرار ميته حلالست و شكى نيست كه أولى و أحوط نخوردنست مگر در حال اضطرار ( و قال صلوات الله عليه لا يضحّى الَّا بما يشترى في العشر ) ( 3 ) و منقولست از حضرت امام جعفر صادق صلوات الله عليه كه فرمودند كه قرباني نكنند مگر شتر و گاو و گوسفندى را كه در دهه ذي الحجة خريده باشد و ظاهرا غرض اينست كه اگر در ماه ذي قعده باشد يا پيشتر خريده باشد تربيت مىكند أو را غالبا ، و يا آن كه به سبب داشتن نيز انسى عظيم حاصل

276