صلَّى الله عليه و إله كلّ سنة بكبش فيذبحه فيقول بسم الله وجّهت وجهي للَّذي فطر السّماوات و الأرض حنيفا مسلما و ما انا من المشركين انّ صلاتي و نسكي و محياي و مماتي للَّه ربّ العالمين اللَّهُمَّ منك و لك ثمّ يقول اللَّهُمَّ هذا عن نبيّك ثمّ يذبحه و يذبح كبشا اخر عن نفسه ) ( 1 ) ظاهرا حديث عبد الله بن سنان باشد كه كلينى روايت كرده است و دعا را انداخته است و صدوق ذكر كرده است از حضرت امام جعفر صادق صلوات الله عليه كه حضرت أمير المؤمنين صلى الله عليه و آله هر سال قوچى از جهة حضرت سيد المرسلين صلى الله عليه و آله قرباني مىكردند و در وقت كشتن اين دعا را مىخواندند كه ترجمه اش اينست كه در كشتن ابتدأ مىكنم باسم حق سبحانه و تعالى تا حلال شود يا استعانت مىجويم به حق تعالى و در كشتن قرباني و در آن كه خالصا لوجه الله به جا آورم روى دل خود را به جانب كسى مىكنم كه آسمانها و زمينها را از عدم پديد آورده است و از هر راه باطلى برگشته‌ام رو به راه حق كرده‌ام و مطيع و منقادم فرمان الهى را و كسى را با خداوند خود شريك نكرده‌ام و نمىكنم به درستى كه نماز من و عبادات و حج من و زندگى من و مردن من يعنى مردن اختياري يا أعم به آن كه اگر خدا مرگ خواهد همان را مىخواهم و جميع افعال من همه از جهة رضاى خداونديست كه پروردگار عالميانست ، خداوندا من و اين گوسفند مخلوق توايم و بنده‌ايم و از جهة رضاى توئيم پس مىفرمودند كه خداوندا اين قرباني از جهة پيغمبر تست و بعد از آن مىكشتند .
و محتمل است كه در وقت كشتن بسم الله و الله أكبر را مىگفته باشند يا بسم الله أول كافى باشد يا اللهم منك و لك نيت و تسميه باشد ، و أحوط آنست كه در وقت كشتن نيز بگويند به آن كه چون تمام شود بسم الله و الله أكبر

265