دارد و عبارت اينست بعد از لفظ و قد فرغ و ان كان رمى الأولى بثلث و رمى الأخريين بسبع سبع فليعد و ليرمهنّ جميعا بسبع سبع يعنى اگر أولى را چهار سنگ ريزه زده باشد اعاده نمىيابد كرد ما بعد آن را همان را سه سنگ ريزه مىزند و بس اما اگر أولى را سه سنگ ريزه زده باشد و وسطى و عقبه را هر يك هفت سنگ ريزه زده باشد همه را اعاده مىكند و أولى و وسطى و عقبه را هر يك هفت سنگ ريزه مىزند تا ترتيب حاصل شود و چون اين عبارت از پيش گذشته اگر در عبارت ما بعد اجمالي باشد ضرر ندارد زيرا كه تفصيل عبارت أولى جبران اجمال مىكند و از قلم صدوق يا نساخ چون عبارت مذكور افتاده است موهم خلاف مراد است ديگر گفت عرض نمودم كه اگر كسى جمرات را بر عكس بزند بانكه أول عقبه را بزند ديگر وسطى را ديگر أولى را بر مىگردد و وسطى و عقبه را مىزند و بس زيرا كه أولى اگر چه در آخر افتاده بود أول بود چون وسطى و عقبه كه بر آن مقدم بودند در حكم عدم بودند پس أولى را اخذ مىكند و زده است اما بعد آن را مىزند ، و در كافى اين زيادتى هست « و ان كان من الغد » يعنى اگر چه به خاطرش نرسد تا روز ديگر قضا مىكند به ترتيب كه وسطى و عقبه را مىزند و بس و بعد از آن أو را واقع مىسازد و بر اين مضمون هر جزوى از اجزاء اين حديث أحاديث صحيح و حسن كالصحيح وارد شده است بىمعارض و عمل أصحاب نيز بر اين است < صفحة فارغة > [ رمى در شب ] < / صفحة فارغة > ( و روى محمّد بن مسلم عن أبي عبد الله صلوات الله عليه انّه قال في الخائف لا باس بان يرمى الجمار باللَّيل و يضحّى باللَّيل و يفيض باللَّيل ) ( 1 ) و منقولست در حسن كالصحيح از زراره و محمد بن مسلم و به هيجده

225