به جا آوردند ، و محرّم از آن جهت كه قتال را بر ايشان حرام كرده‌اند ، و ماه رجب را مقرر فرموده كه تا از ده روز راه از چهار طرف از جهة عمره به كعبه آيند و كسى با ايشان جنگ نكند و ده روزى در مكة معظمه باشند و ده روز به خانهاى خود روند پس ظاهر شد كه اشهر حرم نيز از جهة حج و عمره حرام و محترم شد چنان كه سه ماه حج از جهة حج مقرر شد تا يك ماه عمره همچنين اشهر حرم سياحت چنان كه فرموده < صفحة فارغة > [ ماه‌هاى سياحت ] < / صفحة فارغة > ( و قال صلوات الله عليه في قول الله عزّ و جلّ * ( فَسِيحُوا فِي الأَرْضِ أَرْبَعَةَ أَشْهُرٍ ) * قال عشرين من ذي الحجّة و المحرّم و صفر و شهر ربيع الاوّل و عشرة ايّام من شهر ربيع الاخر و لا يحسب في الأربعة الأشهر عشرة ايّام من اوّل ذي الحجّة ) ( 1 ) و آن حضرت صلوات الله عليه فرمودند ظاهرش آنست كه جزو حديث زراره باشد كه حضرت امام محمّد باقر صلوات الله عليه فرموده باشند و كلينى از علي بن إبراهيم روايت كرده است مرسلا و علي بن إبراهيم در تفسيرش روايت كرده است كالصحيح از أبو الصباح كناني و كلينى در حديث كالصحيح ديگر روايت كرده است از فضيل بن عياض ، و ديگر أسانيد هست از طرق خاصه و عامه كه كاد يكون متواترا و همه روايت كرده‌اند كه حضرت امام جعفر صادق صلوات الله عليه فرمودند در تفسير قول حق سبحانه و تعالى كه فرموده است كه سياحت كنيد در زمين هر جا كه خواهيد برويد چهار ماه را كه در اين چهار ماه ما را با شما كفّار كارى نخواهد بود تا همگى به خانها و مأمنهاى خود برگرديد بعد از آن اگر مسلمان نشده باشيد حرب خواهيم كرد چنان كه حق سبحانه و تعالى فرموده است كه چون اين چهار ماه منقضى مىشود بكشيد كفار مشرك را هر جا كه بيابيد پرسيد كه كدام چهار

184