محفوظ است يا قرآن مجيد از روزى كه آسمانها و زمين را آفريده سه ماه از اين چهار ماه پى در پى است از جهة حج و يك ماه از جهة عمره مقرر فرمود كه به آن نامها متصل نگردانيد و آن ماه رجبست و حق سبحانه و تعالى اين آيات را در كفر قريش بيان فرموده است كه ايشان نسي مقرر ساخته بودند چون در هواي گرم مشكل بود ايشان را حج كردن هر چه سال تفاوت مىكرد ايشان به آن نسبت ماه را تغيير مىدادند كه هميشه ذو الحجة در زمستان باشد ، و حق سبحانه و تعالى در قرآن مجيد فرمودند كه نسي يعنى تغيير دادن و تأخير كردن ماهها : زيادتى كفر ايشان است كه بدعت نمودند در دين حضرت إبراهيم عليه السلام و حق سبحانه و تعالى بىوجه ماه و سال را چنين مقرر نفرموده است و تكاليف به آن نسبت كرده است ، و حجرا حكمتى هست كه در ماه ذي الحجة و دو ماه قبل از آن مقرر فرموده است كه گاهى گرما خورند و گاهى سرما و به سبب آن ثوابهاى غير متناهي بيابند .
حاصل آن كه نسي كفر است كه زياد شده است بر كفرهاى ايشان از شرك و غير آن و حق سبحانه و تعالى از جهة مصالح عباد اين دوازده ماه را مقرر فرموده است و قتال را در چهار ماه حرام گردانيد چون مىدانست كه هميشه در راه حج بدويان بىدين خواهند بود و كعبه معظمه را در جائى مقرر فرمود كه از چهار طرف بيابان باشد سى چهل روزه راه ، پس در مثل راه شام كه مسافت چهل روزه است تقريبا در چهل روز كه آيند و چهل روز كه برگردند و ده روزى كه در مكة معظمه باشند قتال حرام باشد كه بندگان حق سبحانه و تعالى حج توانند كرد ، و آن سه ماه ذو القعدة است كه از اين جهت مسمّى شده است به اين نام كه در اين ماه قاعدند و به خيمهاى خود نشسته‌اند از حرب ، و ذو الحجة را مسمّى ساختند به اين نام كه در اين ماه افعال حجرا

183