روايت كرده است از عبد الله بن عمر كه حضرت چهار عمره به جا آوردند و عايشه تكذيب أو مىكرد كه در هر عمره خودش همراه بود و مىگفت كه چهارمين عمره رجب بود و عايشه مىگفت كه حضرت رسول خدا كي در ماه رجب عمره به جا آوردند و چگونه به جا آوردند كه هيچ يك از صحابه آن حضرت را نديدند و نقل نكردند و أو ديد و نقل كرد .
و در بخارى و باقي صحاح ايشان منقولست كه عبد الله بن عمر و عمر نيز نقل كردند كه حضرت سيد المرسلين صلى الله عليه و آله فرمودند كه ميّت را عذاب مىكنند به سبب گريه اهلش بر أو و عايشه مىگفت كه و الله كه حضرت رسول خدا هر گز نفرمودند و چگونه مخالف قرآن چيزى بفرمايند و حال آن كه حق سبحانه و تعالى فرموده است كه * ( وَلا تَزِرُ وازِرَةٌ وِزْرَ أُخْرى ) * يعنى كسى را عقاب و مؤاخذه نمىنمايند از جهة فعل ديگرى و اگر بد باشد مىبايد كه آنها را كه گريه كنند معذب باشند نه أموات بىگناه ، و كذب أبو هريره در بسيار جائى از بخارى و غير آن مذكور است كه أو در زمان خودش معروف بود به كذب و افترا ، و مع هذا أكثر اخبار ايشان از اين چند كس منقولست و در كتب سير منقولست كه معاوية زرها فرستاد از جهة اينها و انس و أمثال ايشان كه دروغها در فضليت ثلثه و بنى اميّه وضع نمايند ، و چون رسوا شد فرستاد كه بس است ، و در بعضي اخبار واقع است كه حضرت سيّد الأنبياء و المرسلين با حج وداع عمره به جا آوردند و أحاديث مجمله وارد شده است كه آن حضرت سه عمره به جا آوردند ممكن است كه يكى عمره بعد از حج باشد به آن كه عمره حديبيه را حساب نكرده باشند چون ثواب عمره بود نه فعل عمره

165