جرح أو كرده است و صدوق أو را صدوق مىداند بنا بر اينست كه أحاديث بسيار از أو روايت كرده است اگر چه مضمون اين حديث متواتر است اگر در طريقش ضعفي باشد ضرر ندارد كه آن حضرت صلوات الله عليه فرمودند كه عمره را حق سبحانه و تعالى در قرآن مجيد واجب گردانيده است عمره را مثل حج فرموده است كه * ( وَأَتِمُّوا الْحَجَّ وَالْعُمْرَةَ لِلَّه ) * به سه معنى كه هر سه مراد است يعنى حج و عمره را تمام كنيد اگر شروع در آن كرده باشيد يا حج و عمره را تماما واقع سازيد با آداب و شرايط ، و يا هر دو را خالصا للَّه به جا آوريد ، و ظاهرا مراد الهى أعم است از عمره مفرده و عمره تمتّع و ظاهر اين خبر آنست كه مراد از اين آية عمره مفرده است به قرينه تقديم حج اگر چه و أو دلالت بر ترتيب ندارد و ليكن أحاديث صحيحه بلكه متواتره وارد شده است كه ابتدأ كنيد به آن چه حق سبحانه و تعالى به آن ابتدأ فرموده‌اند پس حضرت فرمودند كه هر گاه بنده حج تمتّع به جا آورد عمره آن بدل از عمره مفرده است يا آن كه چون حق سبحانه و تعالى عمره را واجب گردانيده است پس كسى كه عمره تمتّع به جا آورد عمره واجب خود را به جا آورده است و در اين خلافي نيست كه عمره واجبست مثل حج و هر گاه عمره تمتع را به جا آورند عمره واجب را به جا آورده خواهد بود .
و منقولست در صحيح از عمر بن اذينه كه گفت سؤال كردم از حضرت امام جعفر صادق صلوات الله عليه از تفسير آية كريمه * ( وَلِلَّه عَلَى النَّاسِ حِجُّ الْبَيْتِ مَنِ اسْتَطاعَ إِلَيْه سَبِيلًا ) * و عرض نمودم كه مراد از آية حج است نه عمره چون بلفظ حج وارد شده است يعنى آيا چنين است يا نه حضرت فرمودند كه نه بلكه مراد از حج قصد زيارتست به حج و عمره هر دو و چون حق سبحانه و تعالى در آية * ( وَأَتِمُّوا الْحَجَّ وَالْعُمْرَةَ لِلَّه ) * تصريح بهر دو فرموده است پس هر جا كه مطلق واقع سازد هر دو مراد خواهد بود ، و كلينى همين حديث را در حسن كالصحيح روايت كرده است ، و بعد از آن نقل

162