توقف افعال است بر أو و در وفات توقف نيست هر گاه ممكن باشد استيجار از ميقات و اليوم از ميقات ممكن نيست چون أكثر آن جماعتى كه در ميقات حاضر مىشوند از مكة معظمه از جهة ايجار نفس خود مخالفند و حجّ ايشان صحيح نيست و اگر از جمعى از شيعه آيند خاطر جمع نمىتوان كرد چون بحسب ظاهر مىبايد كه نايب عادل باشد تا اعتماد به أو توان كرد در اتيان به حج و صورت افعال كافى نيست چون در عبادات نيت مىبايد و آن قلبي است و كسى بر آن مطلع نيست به غير از حق سبحانه و تعالى پس به قدر ضرورت از باب مقدمه پيشتر مىبايد گرفت و شكى نيست در آن كه أحوط بلد موتست چنان كه گذشت و مىآيد إن شاء الله تعالى ( و كتب إبراهيم بن مهزيار إلى أبى محمّد صلوات الله عليه أعلمك يا مولاي انّ مولاك علىّ بن مهزيار أوصى ان يحجّ عنه من ضيعة صيّر ربعها لك حجّة في كلّ سنة بعشرين دينارا و انّه منذ انقطع طريق البصرة تضاعفت المؤنة على النّاس فليس يكتفون بعشرين دينارا و كذلك أوصى عدّة من مواليك في حجّتين فكتب يجعل ثلث حجج حجّتين إن شاء الله تعالى ) ( 1 ) و منقولست در صحيح از إبراهيم كه گفت نوشتم عريضه به خدمت حضرت امام حسن عسكرى صلوات الله عليه كه اعلام مىكنم شما را اى آقاى من يا آزاد كننده من چون مطلق شيعه به بركت ايشان از آتش دوزخ آزادند كه بنده تو برادرم علي بن مهزيار وصيّت نمود كه به نيابت أو حج استيجار نمايم از حاصل مزرعه كه ربع آن را تمليك شما نموده است يا بر شما وقف كرده است هر سال بيست دينار است و همچنين جمعى از شيعيان وصيت نموده‌اند در دو حج به چهل دينار ، و در كافى في حجهم

145