عرض نمودم كه هر گاه شخصي در حج افراد طواف زيارة و سعى را مقدم دارد و طواف نسا را نيز مقدم مىتواند داشت فرمودند كه نه و نيست طواف نسا مگر بعد از عود از موقفين بمنى .
و در موثق از علي بن أبي حمزه منقول است از آن حضرت صلوات الله عليه به همين مضمون و وجه آن كه طواف نسا را مقدم نمىتواند داشت آنست كه طواف نسا ركن نيست ، و اگر قافله برود ضرر ندارد ديگرى را وكيل مىتواند كه به نيابت أو به جا آورد ، و أكثر علما بر اينند كه مفرد تقديم طواف و سعى مىتواند كرد ، و متمتع نمىتواند مقدم داشت مگر وقتي كه عذرى داشته باشد و اگر بىعذرى مقدم دارد آن عبث خواهد بود و مرتبه ديگر مىكند ، و در تقديم مفرد خلافي نيست بحسب ظاهر ، و بر جواز تقديم أو صحيحه حماد بن عثمان و موثقين كالصحيحين زراره و موثقه كالصحيحه إسحاق بن عمار و غير اينها از حضرت امام جعفر صادق صلوات الله عليه وارد شده است ، و بر نهى از تقديم در حج تمتع كالصحيحه أبو بصير از آن حضرت صلوات الله عليه وارد شده است كه گفت عرض نمودم كه شخصي متمتع بود و بعد از عمره احرام گرفت بحج فرمودند كه طواف خانه نكند تا متوجه عرفات نشود و اگر بىعلتى پيشتر طواف كند اعتماد بر آن طواف نكند و بعد از مناسك از جهة حج طواف و سعى را به جا آورد .
و كالصحيح از إسماعيل بن عبد الخالق منقول است كه گفت از آن حضرت صلوات الله عليه شنيدم كه مىفرمودند كه باكى نيست كه پير بسيار پير و بيمار و زن و كسى كه علتي داشته باشد مثل خوف از دشمنان طواف حج را مقدم دارند بر رفتن به جانب عرفات .

705