خود داشته باشد به سبب نتراشيدن موى سر پس بر اوست فداى سر تراشيدن از روزه يا تصدق يا كشتن پس روزه سه روز است و تصدّق بر شش مسكين است هر مسكينى نصفى صاع از خرماست كه دو مد باشد كه تخمينا سيصد و هشت مثقال باشد و در أكثر نسخ اين كتاب نصف افتاده است ، و ظاهرا از نساخ باشد يا صاع بر سبيل استحباب بوده باشد و در بعضي از نسخ هست كه * ( و روى مدّ تمر ) * و اين نيز از تصحيح نساخ است و روايت مد واقع است نه در اطعام شش مسكين بلكه در اطعام ده مسكين ، و نسك گوسفندى است كه نمىدهند آن را مگر بد رويشان بعد از آن حضرت فرمودند كه هر چه در قرآن مجيد بلفظ أو واقع شده است مثل اين آية آن كس مخير است هر فردى را كه خواهد اختيار مىكند و هر چه را فرموده باشد * ( فَمَنْ لَمْ يَجِدْ ) * آن بر سبيل ترتيب است كه أول أول را به جا مىآورد و اگر قدرت بر آن نداشته باشد دويم را ، تا اينجا عبارت روايت حريز است و ظاهرا روايت صدوق غير آن روايت است .
و كالصحيح از عمر بن يزيد منقولست كه آن حضرت صلوات الله عليه فرمودند كه صدقه بر ده مسكين است .
و در حسنه زراره بر شش مسكين است هر مسكينى دو مد كه نصف صاع باشد و مشهور تخيير است ميان شش مسكين و هر مسكينى نصف صاع يا ده مسكين و هر مسكينى را مدّى از طعام يا آن مقدار بدهد كه أو سير شود و اگر ده مسكين را بر سفره خود بنشاند أحوط آنست كه هر يك را يك مد نان بدهد يا نان آن مقدار در سفره گذارد كه زياد آيد تا جزم بهم رسد كه سير شده‌اند و اگر شش مسكين را دو مد بدهد و چهار مسكين ديگر را هر يك يك مد بدهد عمل بهر دو روايت كرده خواهد بود ، و اگر ده مسكين را هر

619