كه بخواب رود و محمولست بر حالت ضرورت يا آن كه هر گاه كفاره داشته باشند كه بدهد .
و منقولست در صحيح حلبى كه آن حضرت فرمودند كه هر گاه محرم روى خود را به پوشاند بايد كه مسكينى را بدست خود طعام دهد و فرمودند كه باكى نيست كه محرم بر رو بخوابد بر بالاى شتر .
( و روى زرارة عن أبي عبد الله صلوات الله عليه انّ المحرمة تسدل ثوبها إلى نحرها . ) ( 1 ) و به أسانيد صحيحه منقولست كه حضرت امام جعفر صادق صلوات الله عليه فرمودند كه جايز است زنى را كه احرام گرفته باشد كه بياويزد برقع را تا گودى گردن و در صحيح معاوية گذشت كه هر گاه زن سوار باشد و احكام زنان گذشت .
< صفحة فارغة > [ ناخن گرفتن ] < / صفحة فارغة > ( و روى الحسن بن محبوب عن علي بن رئاب عن أبي بصير قال سالت أبا عبد الله صلوات الله عليه عن رجل قلَّم ظفرا من أظافيره و هو محرم قال عليه مد من طعام حتّى يبلغ عشرة فان قلَّم أصابع يديه كلَّها فعليه دم شاة قلت فان قلَّم أظافير يديه و رجليه جميعا فقال ان كان فعل ذلك في مجلس واحد فعليه دم و ان كان فعله متفرّقا في مجلسين فعليه دمان . ) ( 2 ) و به أسانيد صحيحه منقول است از حسن از علي بن رئاب و در بسيارى از نسخ علي بن مهزيار است و آن از سهو نساخ است چون بحسب مرتبه رجال على پستتر است از حسن مع هذا هميشه حسن از ابن رئاب روايت مىكند ، خصوصا در اين روايت شيخ نيز در صحيح از حسن بن محبوب از علي بن رئاب روايت كرده است كه أبو بصير گفت از حضرت امام جعفر صادق

613