إسم الكتاب : لوامع صاحبقرانى ( شرح الفقيه ) ( فارسي ) ( عدد الصفحات : 725)

* ( عُرْضَةً لأَيْمانِكُمْ ) * يعنى خداوند خود را در معرض قسمهاى خود درمياوريد بلا و الله و بلى و الله چنانكه خواهد آمد در خبر أبو بصير و غيره حاصل آن كه جدال خبر است و اين قسم انشاء است و در قسمي [ وقتي ] كه خبر است جدال مىرود نه در انشاء يا آن كه چون لفظ لا و الله و بلى و الله نيست كفاره ندارد و آن چه معصيت است اين دو لفظ است نه معنى اين .
< صفحة فارغة > [ مفاخره در حج ] < / صفحة فارغة > ( و روى معاوية بن عمّار عن أبي عبد الله صلوات الله عليه قال اتّق المفاخرة و عليك بورع يحجزك عن معاصي الله عزّ و جلّ فانّ الله عزّ و جلّ يقول * ( ثُمَّ لْيَقْضُوا تَفَثَهُمْ ) * و من التّفث ان تتكلَّم في احرامك بكلام قبيح فإذا دخلت مكَّة فطفت البيت تكلَّمت بكلام طيّب و كان ذلك كفارة لذلك . ) ( 1 ) و به أسانيد صحيحه منقولست كه حضرت امام جعفر صادق صلوات الله عليه فرمودند بعد از آن كه از پيش از آن كه گذشت از حكم جدال فرمودند كه آنها را بفعل آورد ، و بپرهيز در حال احرام از تفاخر كردن بر يكديگر بحسب و نسب ، و بر تو باد بتقوى و پرهيزى كه آن مانع باشد ترا از مخالفتهاى الهى زيرا كه اينها قبيح است نزد عقلا و حق سبحانه و تعالى فرموده است كه پس قضا و تدارك كنيد چركينهاى خود را و از جمله ناخوشيها آنست كه در حال احرام سخنان قبيح گفته باشى پس چون داخل مكَّه شوى و خواهى كه طواف كنى سخنان نيكو بگو كه اين سخنان خوب از دعاها و قرآن و ذكر كفاره آن سخنان بد باشد .

551