عليه در محرمى كه جماع كند با اهلش از روى نيسان حضرت فرمودند كه بر أو چيزى نيست و بمنزله كسى است كه در ماه رمضان از روى فراموشى چيزى بخورد ، و ظاهرا صدوق مضمون حديث أول و متن ثاني را ذكر كرده باشد .
و در صحيح از مسمع منقولست كه حضرت امام جعفر صادق صلوات الله عليه فرمودند كه كار بر محرم تنگ است كسى كه زنش را ببوسد بي شهوت در حال احرام بر اوست كه گوسفندى بكشد و كسى كه زنش را از روى شهوت ببوسد و منى از أو بيايد شترى مىدهد و استغفار مىكند ، و اگر از روى شهوت نظر كند به زنش و از أو منى بيايد شترى مىكشد و اگر دست به بدن زنش رساند يا أو را در بغل گيرد در وقت سوار كردن و به زير آوردن بي شهوت بر أو چيزى نيست .
و در صحيح از عبد الرحمن بن حجاج منقولست كه گفت از آن حضرت صلوات الله عليه سؤال كردم از محرمى كه با أهل خود بازى كند بي آن كه جماع كند تا از أو منى بيايد يا در ماه رمضان چنين كند حضرت فرمودند كه بر هر دو كفاره ماه رمضان است كه بنده آزاد كند يا دو ماه پى در پى روزه بدارد يا شصت مسكين را طعام دهد به تخيير يا ترتيب چون از اين حديث ظاهر نمىشود و أحوط عمل باين دو خبر است چون أحاديث ديگر قريب به اينها وارد شده است و حمل به تخيير و استحباب أغلظ مىتوان كرد .
( و سال أبو بصير أبا عبد الله صلوات الله عليه عن رجل محرم نظر إلى ساق امرأة أو إلى فرجها فامنى فقال ان كان موسرا فعليه بدنة و ان كان وسطا فعليه بقرة و ان كان فقيرا فعليه شاة و قال انّي لم اجعل عليه هذا ) *

547