از افراد جهل است با آن كه در أحاديث صحيحه وارد شده است كه سهو و نسيان مرفوع القلم است از ايشان ، و نسيان آنست كه فراموش كند كه محرم است و جماع كند ، و سهو آنست كه شك داشته باشد كه تلبيه گفته است يا نيت كرده است و جماع كند و بعد از آن به خاطرش رسد كه احرام گرفته بوده است ، و جهل آنست كه نمىداند كه محرم را حرام است جماع كردن .
< صفحة فارغة > [ نگاه محرم به نامحرم ] < / صفحة فارغة > ( و سأله أبو بصير عن رجل واقع امرأته و هو محرم قال عليه جزور كوماء فقال لا يقدر قال ينبغي لأصحابه ان يجمعوا له و لا يفسدوا حجّه عليه . ) ( 1 ) و منقولست در موثق كه گفت سؤال كردم از حضرت امام جعفر صادق صلوات الله عليه از شخصي كه جماع كند با زن خود در حال احرام حضرت فرمودند كه بر اوست شترى كه كوهانش بزرگ باشد عرض كردم كه اگر چيزى نداشته باشد فرمودند كه سنت است كه مصاحبان از زر بر سر هم گذارند و از جهة أو شتر بخرند و نگذارند كه حجش فاسد شود و محمولست بر جماع بعد از وقوف مشعر ، و ممكن است كه شامل همه صور باشد چون همه مشتركند در بدنه اگر چه پيش از مشعر اعاده بايد كردن و از اين باب بسيار است .
( و ان نظر محرم إلى غير أهله فانزل فعليه جزور أو بقرة فإن لم يقدر فشاة . ) ( 2 ) و منقولست در صحيح از زراره كه حضرت امام محمد باقر صلوات الله عليه فرمودند كه اگر محرمى نظر كند بغير أهل خود و انزال منى كند بر أو لازم است كه شترى يا گاوى بدهد و اگر قدرت نداشته باشد گوسفندى بدهد .

545