( 1 ) و در صحيح منقولست از ابن مسكان و صفوان از أبو سعيد كه از حضرت امام جعفر صادق صلوات الله عليه سؤال كردم از كسى كه منزل أو گذشته تر باشد از جحفه كه ميقات است از كجا احرام مىگيرد حضرت فرمودند كه از منزلش احرام مىگيرد چون به مكة اقربست از ميقات ( و في خبر اخر من كان منزله دون المواقيت ما بينها و بين مكَّة فعلية ان يحرم من منزله ) ( 2 ) و در أحاديث صحيحه از معاوية بن عمار و مستمع و غير ايشان منقولست كه حضرت امام جعفر صادق صلوات الله عليه فرمودند كه هر كه منزلش نزديكتر باشد به مكة از ميقاتها پس بر اوست كه احرام را از منزل خود بگيرد و ظاهر عبارات اين اخبار آنست كه خانه اش به مكة معظمه نزديكتر است از ميقاتى كه در عقب مانده اوست و لازم نيست كه بر گردد به ميقات و احرام از آنجا بگيرد و أكثر چنين فهميده‌اند كه هر گاه از مواقيت نزديكتر باشد ميقاتش خانه اوست به آن كه كمترين ميقات بحسب مسافت مثلا دوازده فرسخ است پس اگر از خانه اش تا مكة معظمه يازده فرسخ باشد از خانه محرم مىشود ، و اگر چهارده فرسخ باشد مثلا از خانه محرم نمىشود بلكه بيكى از مواقيت مىرود و حديث جحفه رد اين قول مىكند بحسب ظاهر زيرا كه از جحفه تا مكة معظمه زيادة از بيست و هفت فرسخ است و أقرب مواقيت تخمينا دوازده فرسخ است تا شانزده فرسخ على الخلاف و عبارت متن عبارت فقه رضوى است و عبارات روايات افصح است .
< صفحة فارغة > [ احرام از مسجد شجره ] < / صفحة فارغة > ( و روى الحسن بن محبوب عن عبد الله بن سنان عن أبي عبد الله صلوات الله عليه قال من أقام بالمدينة و هو يريد الحجّ شهرا أو نحوه ثمّ بدا له ان يخرج في غير طريق المدينة فإذا كان حذاء الشّجرة و البيداء ) *

459